Me vero delectat, idque primum ita esse velim, de- 1.24.13
inde, etiamsi non sit, mihi persuaderi tamen velim.
  Quid tibi ergo opera nostra opus est? num elo- 15
quentia Platonem superare possumus? evolve diligen-
ter eius eum librum, qui est de animo: amplius quod
desideres nihil erit.
  Feci mehercule, et quidem saepius; sed nescio quo
modo, dum lego, adsentior, cum posui librum et me- 20
cum ipse de inmortalitate animorum coepi cogitare,
adsensio omnis illa elabitur.
  Quid? hoc dasne aut manere animos post mortem 25.1
aut morte ipsa interire?
  Do vero.
  Quid, si maneant?
  Beatos esse concedo. 5
  Sin intereant?
  Non esse miseros, quoniam ne sint quidem; iam
istuc coacti a te paulo ante concessimus.
  Quo modo igitur aut cur mortem malum tibi videri
dicis? quae aut beatos nos efficiet animis manentibus 10
aut non miseros sensu carentis.
  Expone igitur, nisi molestum est, primum, si 26.1
potes, animos remanere post mortem, tum,
si minus id obtinebis—est enim arduum—, do-
cebis carere omni malo mortem. ego enim istuc
ipsum vereor ne malum sit non dico carere sensu, sed 5
carendum esse.
  Auctoribus quidem ad istam sententiam, quam vis
obtineri, uti optimis possumus, quod in omnibus cau-
sis et debet et solet valere plurimum, et primum qui-
dem omni antiquitate, quae quo propius aberat ab ortu 10
et divina progenie, hoc melius ea fortasse quae erant
vera cernebant.