Vellem id quidem, sed habeo paulum, quod requi- 5.21.1
ram. ego enim adsentior eorum quae posuisti alterum
alteri consequens esse, ut, quem ad modum, si, quod
honestum sit, id solum sit bonum, sequatur vitam bea-
tam virtute confici, sic, si vita beata in virtute sit, 5
nihil esse nisi virtutem bonum. sed Brutus tuus auctore
Aristo et Antiocho non sentit hoc; putat enim, etiamsi
sit bonum aliquod praeter virtutem.
  Quid igitur? contra Brutumne me dicturum putas? 22.1
  Tu vero, ut videtur; nam praefinire non est meum.
  Quid cuique igitur consentaneum sit, alio loco. nam
ista mihi et cum Antiocho saepe et cum Aristo nuper,
cum Athenis imperator apud eum deversarer, dissen- 5
sio fuit. mihi enim non videbatur quisquam esse beatus
posse, cum in malis esset; in malis autem sapientem
esse posse, si essent ulla corporis aut fortunae mala.
dicebantur haec, quae scripsit etiam Antiochus locis
pluribus, virtutem ipsam per se beatam vitam efficere 10
posse neque tamen beatissimam; deinde ex maiore
parte plerasque res nominari, etiamsi quae pars abes-
set, ut vires, ut valetudinem, ut divitias, ut honorem,
ut gloriam, quae genere, non numero cernerentur; item
beatam vitam, etiamsi ex aliqua parte clauderet, tamen 15
ex multo maiore parte optinere nomen suum. haec 23.1
nunc enucleare non ita necesse est, quamquam non
constantissime dici mihi videntur. nam et, qui beatus
est, non intellego quid requirat, ut sit beatior—si est
enim quod desit, ne beatus quidem est—, et quod ex 5
maiore parte unam quamque rem appellari spectari-
que dicunt, est ubi id isto modo valeat; cum vero tria
genera malorum esse dicant, qui duorum generum ma-
lis omnibus urgeatur, ut omnia advorsa sint in fortuna,
omnibus oppressum corpus et confectum doloribus, 10
huic paulumne ad beatam vitam deesse dicemus, non
modo ad beatissimam?