Nam quid ego de Q. Lollio, iudices, dicam, equite Ro-
|
2.3.61.1
|
mano spectato atque honesto? Clara res est quam dicturus
|
|
sum, tota Sicilia celeberrima atque notissima. Qui cum
|
|
araret in Aetnensi, cumque is ager Apronio cum ceteris
|
|
agris esset traditus, equestri vetere illa auctoritate et gratia
|
5
|
fretus adfirmavit se decumanis plus quam deberet non
|
|
daturum. Refertur eius sermo ad Apronium. Enim vero
|
|
iste ridere ac mirari Lollium nihil de Matrinio, nihil de
|
|
ceteris rebus audisse. Mittit ad hominem Venerios. Hoc
|
|
quoque attendite, apparitores a praetore adsignatos habuisse
|
10
|
decumanum, si hoc mediocre argumentum videri potest
|
|
istum decumanorum nomine ad suos quaestus esse abusum.
|
|
Adducitur a Veneriis atque adeo attrahitur Lollius, com-
|
|
modum cum Apronius e palaestra redisset, et in triclinio
|
|
quod in foro Aetnae straverat recubuisset. Statuitur Lol-
|
15
|
lius in illo tempestivo gladiatorum convivio. Non meher-
|
62.1
|
cule haec quae loquor crederem, iudices, tametsi vulgo
|
|
audieram, nisi mecum ipse senex, cum mihi atque huic
|
|
voluntati accusationis meae lacrimans gratias ageret, summa
|
|
cum auctoritate esset locutus. Statuitur, ut dico, eques
|
5
|
Romanus annos prope lxxxx natus in Aproni convivio,
|
|
cum interea Apronius caput atque os suum unguento con-
|
|
fricaret. 'Quid est, Lolli?' inquit; 'tu nisi malo coactus
|
|
recte facere nescis?' Homo quid ageret, taceret respon-
|
|
deret, quid faceret denique illa aetate et auctoritate prae-
|
10
|
ditus nesciebat. Apronius interea cenam ac pocula
|
|
poscebat; servi autem eius, qui et moribus isdem essent
|
|
quibus dominus et eodem genere ac loco nati, praeter
|
|
oculos Lolli haec omnia ferebant. Ridere convivae, ca-
|
|
chinnare ipse Apronius, nisi forte existimatis eum in vino
|
15
|
ac lu<do> non risisse qui nunc in periculo atque exitio suo
|
|
risum tenere non possit. Ne multa, iudices: his contu-
|
|
meliis scitote Q. Lollium coactum ad Aproni leges con-
|
|
dicionesque venisse. Lollius aetate et morbo impeditus ad
|
63.1
|
testimonium dicendum venire non potuit. Quid opus est
|
|
Lollio? Nemo hoc nescit, nemo tuorum amicorum, nemo
|
|
abs te productus, nemo abs te interrogatus nunc se primum
|
|
hoc dicet audire. M. Lollius, filius eius, adulescens le-
|
5
|
ctissimus, praesto est: huius verba audietis. Nam Q. Lol-
|
|
lius, eius filius, qui Calidium accusavit, adulescens et bonus
|
|
et fortis et in primis disertus, cum his iniuriis contumeliisque
|
|
commotus in Siciliam esset profectus, in itinere occisus est.
|
|
Cuius mortis causam fugitivi sustinent, re quidem vera
|
10
|
nemo in Sicilia dubitat quin eo sit occisus quod habere
|
|
clausa non potuerit sua consilia de Verre. Iste porro non
|
|
dubitabat quin is, qui alium antea studio adductus accu-
|
|
sasset, sibi advenienti praesto esset futurus, cum esset
|
|
parentis iniuriis et domestico dolore commotus.
|
15
|