Hac lege, iudices, decumas vendidit Verres. Dicat licet
|
2.3.70.1
|
Hortensius, si volet, magno Verrem decumas vendidisse.
|
|
Haec condicio fuit isto praetore aratorum, ut secum prae-
|
|
clare agi arbitrarentur si vacuos agros Apronio tradere
|
|
liceret; multas enim cruces propositas effugere cupiebant.
|
5
|
Quantum Apronius edidisset deberi, tantum ex edicto
|
|
dandum erat. Etiamne si plus edidisset quam quantum
|
|
natum esset? Etiam, quando magistratus ex istius edicto
|
|
exigere debebant. At arator repetere poterat. Verum
|
|
Artemidoro recuperatore. Quid si minus dedisset arator
|
10
|
quam poposcisset Apronius? Iudicium in aratorem in
|
|
quadruplum. Ex quo iudicum numero? Ex cohorte
|
|
praetoria praeclara hominum honestissimorum. Quid
|
|
amplius? Minus te iugerum professum esse dico: recu-
|
|
peratores reice, quod adversus edictum feceris. Ex quo
|
15
|
numero? Ex eadem cohorte. Quid erit extremum? Si da-
|
|
mnatus eris, atque adeo cum damnatus eris,—nam dubitatio
|
|
damnationis illis recuperatoribus quae poterat esse?—virgis
|
|
te ad necem caedi necesse erit. His legibus, his condicio-
|
|
nibus erit quisquam tam stultus qui decumas venisse arbi-
|
20
|
tretur, qui aratori novem partis reliquas factas esse existimet,
|
|
qui non intellegat istum sibi quaestui praedaeque habuisse
|
|
bona possessiones fortunasque aratorum? Virgarum metu
|
|
Agyrinenses quod imperatum esset facturos se esse dixerunt.
|
|
Accipite nunc quid imperarit, et dissimulate, si potestis,
|
71.1
|
vos intellegere ipsum praetorem, id quod tota Sicilia per-
|
|
spexit, redemptorem decumarum atque adeo aratorum
|
|
dominum ac regem fuisse. Imperat Agyrinensibus ut
|
|
decumas ipsi publice accipiant, Apronio lucrum dent. Si
|
5
|
magno emerat, quoniam tu es qui diligentissime pretia
|
|
exquisisti, qui, ut ais, magno vendidisti, quare putabas
|
|
emptori lucrum addi oportere? Esto, putabas: quam ob
|
|
rem imperabas ut adderent? quid est aliud capere et con-
|
|
ciliare pecunias, in quo te lex tenet, si hoc non est, vi atque
|
10
|
imperio cogere invitos lucrum dare alteri, hoc est pecuniam
|
|
dare? Quid tum? Apronio, deliciis praetoris, lucelli
|
72.1
|
aliquid iussi sunt dare. Putatote Apronio datum, si Apro-
|
|
nianum lucellum ac non praetoria praeda vobis videbitur.
|
|
Imperas ut decumas accipiant, Apronio dent lucri tritici
|
|
medimnum xxxiii. Quid est hoc? Vna civitas ex uno
|
5
|
agro plebis Romanae prope menstrua cibaria praetoris im-
|
|
perio donare Apronio cogitur. Tu magno decumas vendi-
|
|
disti, cum tantum lucri decumano sit datum? Profecto, si
|
|
pretium exquisisses diligenter tum cum vendebas, x me-
|
|
dimnum potius addidissent quam HS dc postea. Magna
|
10
|
praeda videtur: audite reliqua et diligenter attendite, quo
|
|
minus miremini Siculos re necessaria coactos auxilium a
|
|
patronis, ab consulibus, ab senatu, ab legibus, ab iudiciis
|
|
petivisse. Vt probaret Apronius hoc triticum quod ei
|
73.1
|
dabatur, imperat Agyrinensibus Verres ut in medimna sin-
|
|
gula dentur Apronio HS. Quid est hoc? tanto numero
|
|
frumenti lucri nomine imperato et expresso, nummi prae-
|
|
terea exiguntur ut probetur frumentum? An poterat non
|
5
|
modo Apronius, sed quivis, exercitui si metiendum esset,
|
|
improbare Siculum frumentum, quod illi ex area, si vellet,
|
|
admetiri licebat? Frumenti tantus numerus imperio tuo
|
|
datur et cogitur. Non est satis; nummi praeterea impe-
|
|
rantur. Dantur. Parum est. Pro decumis hordei alia
|
10
|
pecunia cogitur; iubes HS xxx lucri dari. Ita ab una
|
|
civitate vi minis imperio iniuriaque praetoris eripiuntur
|
|
tritici medimnum xxxiii et praeterea HS lx. At haec
|
|
obscura sunt? aut, si omnes homines velint, obscura esse
|
|
possunt? quae tu palam egisti, in conventu imperasti,
|
15
|
omnibus inspectantibus coegisti; qua de re Agyrinenses
|
|
magistratus et quinque primi, quos tu tui quaestus causa
|
|
evocaras, acta et imperia tua domum ad senatum suum
|
|
renuntiaverunt; quorum renuntiatio legibus illorum litteris
|
|
publicis mandata est; quorum legati, homines nobilissimi,
|
20
|
Romae sunt, qui hoc idem pro testimonio dixerunt! Co-
|
74.1
|
gnoscite Agyrinensium publicas litteras, deinde testimonium
|
|
publicum civitatis. Recita. <Litterae pvblicae, testi-
|
|
monivm pvblicvm.> Animadvertistis in hoc testimonio,
|
|
iudices, Apollodorum, cui Pyragro cognomen est, prin-
|
5
|
cipem suae civitatis, lacrimantem testari ac dicere numquam
|
|
post populi Romani nomen ab Siculis auditum et cognitum
|
|
Agyrinensis contra quemquam infimum civem Romanum
|
|
dixisse aut fecisse quippiam, qui nunc contra praetorem
|
|
populi Romani magnis iniuriis et magno dolore publice
|
10
|
testimonium dicere cogerentur. Vni mehercule huic civi-
|
|
tati, Verres, obsistere tua defensio non potest; tanta aucto-
|
|
ritas est in eorum hominum fidelitate, tantus dolor in iniuria,
|
|
tanta religio in testimonio. Verum non una te tantum, sed
|
|
universae similibus adflictae iniuriis et incommodis civi-
|
15
|
tates legationibus ac testimoniis publicis persequuntur.
|
|