Hac lege, iudices, decumas vendidit Verres. Dicat licet 2.3.70.1
Hortensius, si volet, magno Verrem decumas vendidisse.
Haec condicio fuit isto praetore aratorum, ut secum prae-
clare agi arbitrarentur si vacuos agros Apronio tradere
liceret; multas enim cruces propositas effugere cupiebant. 5
Quantum Apronius edidisset deberi, tantum ex edicto
dandum erat. Etiamne si plus edidisset quam quantum
natum esset? Etiam, quando magistratus ex istius edicto
exigere debebant. At arator repetere poterat. Verum
Artemidoro recuperatore. Quid si minus dedisset arator 10
quam poposcisset Apronius? Iudicium in aratorem in
quadruplum. Ex quo iudicum numero? Ex cohorte
praetoria praeclara hominum honestissimorum. Quid
amplius? Minus te iugerum professum esse dico: recu-
peratores reice, quod adversus edictum feceris. Ex quo 15
numero? Ex eadem cohorte. Quid erit extremum? Si da-
mnatus eris, atque adeo cum damnatus eris,—nam dubitatio
damnationis illis recuperatoribus quae poterat esse?—virgis
te ad necem caedi necesse erit. His legibus, his condicio-
nibus erit quisquam tam stultus qui decumas venisse arbi- 20
tretur, qui aratori novem partis reliquas factas esse existimet,
qui non intellegat istum sibi quaestui praedaeque habuisse
bona possessiones fortunasque aratorum? Virgarum metu
Agyrinenses quod imperatum esset facturos se esse dixerunt.
  Accipite nunc quid imperarit, et dissimulate, si potestis, 71.1
vos intellegere ipsum praetorem, id quod tota Sicilia per-
spexit, redemptorem decumarum atque adeo aratorum
dominum ac regem fuisse. Imperat Agyrinensibus ut
decumas ipsi publice accipiant, Apronio lucrum dent. Si 5
magno emerat, quoniam tu es qui diligentissime pretia
exquisisti, qui, ut ais, magno vendidisti, quare putabas
emptori lucrum addi oportere? Esto, putabas: quam ob
rem imperabas ut adderent? quid est aliud capere et con-
ciliare pecunias, in quo te lex tenet, si hoc non est, vi atque 10
imperio cogere invitos lucrum dare alteri, hoc est pecuniam
dare? Quid tum? Apronio, deliciis praetoris, lucelli 72.1
aliquid iussi sunt dare. Putatote Apronio datum, si Apro-
nianum lucellum ac non praetoria praeda vobis videbitur.
Imperas ut decumas accipiant, Apronio dent lucri tritici
medimnum xxxiii. Quid est hoc? Vna civitas ex uno 5
agro plebis Romanae prope menstrua cibaria praetoris im-
perio donare Apronio cogitur. Tu magno decumas vendi-
disti, cum tantum lucri decumano sit datum? Profecto, si
pretium exquisisses diligenter tum cum vendebas, x me-
dimnum potius addidissent quam HS dc postea. Magna 10
praeda videtur: audite reliqua et diligenter attendite, quo
minus miremini Siculos re necessaria coactos auxilium a
patronis, ab consulibus, ab senatu, ab legibus, ab iudiciis
petivisse. Vt probaret Apronius hoc triticum quod ei 73.1
dabatur, imperat Agyrinensibus Verres ut in medimna sin-
gula dentur Apronio HS. Quid est hoc? tanto numero
frumenti lucri nomine imperato et expresso, nummi prae-
terea exiguntur ut probetur frumentum? An poterat non 5
modo Apronius, sed quivis, exercitui si metiendum esset,
improbare Siculum frumentum, quod illi ex area, si vellet,
admetiri licebat? Frumenti tantus numerus imperio tuo
datur et cogitur. Non est satis; nummi praeterea impe-
rantur. Dantur. Parum est. Pro decumis hordei alia 10
pecunia cogitur; iubes HS xxx lucri dari. Ita ab una
civitate vi minis imperio iniuriaque praetoris eripiuntur
tritici medimnum xxxiii et praeterea HS lx. At haec
obscura sunt? aut, si omnes homines velint, obscura esse
possunt? quae tu palam egisti, in conventu imperasti, 15
omnibus inspectantibus coegisti; qua de re Agyrinenses
magistratus et quinque primi, quos tu tui quaestus causa
evocaras, acta et imperia tua domum ad senatum suum
renuntiaverunt; quorum renuntiatio legibus illorum litteris
publicis mandata est; quorum legati, homines nobilissimi, 20
Romae sunt, qui hoc idem pro testimonio dixerunt! Co- 74.1
gnoscite Agyrinensium publicas litteras, deinde testimonium
publicum civitatis. Recita. <Litterae pvblicae, testi-
monivm pvblicvm.> Animadvertistis in hoc testimonio,
iudices, Apollodorum, cui Pyragro cognomen est, prin- 5
cipem suae civitatis, lacrimantem testari ac dicere numquam
post populi Romani nomen ab Siculis auditum et cognitum
Agyrinensis contra quemquam infimum civem Romanum
dixisse aut fecisse quippiam, qui nunc contra praetorem
populi Romani magnis iniuriis et magno dolore publice 10
testimonium dicere cogerentur. Vni mehercule huic civi-
tati, Verres, obsistere tua defensio non potest; tanta aucto-
ritas est in eorum hominum fidelitate, tantus dolor in iniuria,
tanta religio in testimonio. Verum non una te tantum, sed
universae similibus adflictae iniuriis et incommodis civi- 15
tates legationibus ac testimoniis publicis persequuntur.