Etenim nova quoque alia res, iudices, exstitit in hoc 2.3.178.6
crimine, quae tollat omnem dubitationem superioris illius
decumani criminis. Nam ut illud missum faciam, per-
multos aratores in alteras decumas et in haec dccc milia
modium, quod emptum populo Romano darent, non ha- 10
buisse, et a tuo procuratore, hoc est ab Apronio, emisse, ex
quo intellegi potest nihil te aratoribus reliqui fecisse,—ut
hoc praeteream, quod multorum est testimoniis expositum,
potest illo quicquam esse certius, in tua potestate atque in
tuis horreis omne frumentum Siciliae per triennium atque 15
omnis fructus agri decumani fuisse? Cum enim a civitati- 179.1
bus pro frumento pecuniam exigebas, unde erat frumentum
quod Romam mitteres, si tu id non omne clausum et com-
pressum possidebas? Ita in eo frumento primus tibi ille
quaestus erat ipsum frumentum, quod erat ereptum ab ara- 5
toribus, alter, quod frumentum improbissime per triennium
partum non semel sed bis, neque uno sed duobus pretiis
unum et idem frumentum vendidisti, semel civitatibus HS
xv in medimnum, iterum populo Romano, a quo HS xxi in
medimna pro eodem illo frumento abstulisti. 10
  At enim frumentum Centuripinorum et Agrigentinorum 180.1
et non nullorum fortasse praeterea probasti et his populis
pecuniam dissolvisti. Sint sane aliquae civitates in eo nu-
mero, quarum frumentum improbare nolueris; quid tandem?
his civitatibus omnisne pecunia quae pro frumento debita 5
est dissoluta est? Vnum mihi reperi non populum, sed ara-
torem: vide, quaere, circumspice, si quis forte est ex ea
provincia, in qua tu triennium praefuisti, qui te nolit perisse:
unum, inquam, da mihi ex illis aratoribus qui tibi ad statuam
pecuniam contulerunt, qui sibi dicat omne esse pro frumento 10
quod oportuerit solutum. Confirmo, iudices, neminem esse
dicturum.