Vide quam tibi defensionem patefecerim, quam iniquam
|
2.3.193.5
|
in socios, quam remotam ab utilitate rei publicae, quam
|
|
seiunctam a voluntate ac sententia legis. Tu, cum tibi
|
|
ego frumentum in meis agris atque in mea civitate, denique
|
|
cum in iis locis in quibus es, versaris, rem geris, provinciam
|
|
administras, paratus sim dare, angulum mihi aliquem eligas
|
10
|
provinciae reconditum ac derelictum? iubeas ibi me metiri
|
|
quo portare non expediat, ubi emere non possim? Im-
|
194.1
|
probum facinus, iudices, non ferendum, nemini lege con-
|
|
cessum, sed fortasse adhuc in nullo etiam vindicatum!
|
|
Tamen ego hoc, quod ferri nego posse, Verri, iudices, con-
|
|
cedo et largior. Si ullo in loco eius provinciae frumentum
|
5
|
tanti fuit quanti iste aestimavit, hoc crimen in istum reum
|
|
valere oportere non arbitror. Verum enim vero, cum esset
|
|
HS binis aut etiam ternis quibusvis in locis provinciae,
|
|
duodenos sestertios exegisti. Si mihi tecum neque de
|
|
annona neque de aestimatione tua potest esse controversia,
|
10
|
quid sedes, quid exspectas, quid defendis? utrum tibi
|
|
pecuniae coactae conciliatae videntur adversus leges, ad-
|
|
versus rem publicam cum maxima sociorum iniuria, an
|
|
vero id recte, ordine, e re publica, sine cuiusquam iniuria
|
|
factum esse defendis?
|
15
|
Cum tibi senatus ex aerario pecuniam prompsisset et
|
195.1
|
singulos tibi denarios adnumerasset quos tu pro singulis
|
|
modiis aratoribus solveres, quid facere debuisti? Si quod
|
|
L. Piso ille Frugi, qui legem de pecuniis repetundis primus
|
|
tulit, cum emisses quanti esset, quod superaret pecuniae
|
5
|
rettulisses; si ut ambitiosi homines aut benigni, cum pluris
|
|
senatus aestimasset quam quanti esset annona, ex senatus
|
|
aestimatione, non ex annonae ratione solvisses; sin, ut
|
|
plerique faciunt, in quo erat aliqui quaestus, sed is honestus
|
|
atque concessus, frumentum, quoniam vilius erat, ne
|
10
|
emisses, sumpsisses id nummorum quod tibi senatus cellae
|
|
nomine concesserat.
|
|