Hoc vero quid est? quam habet rationem non quaero
|
2.3.195.13
|
aequitatis, sed ipsius improbitatis atque impudentiae?
|
|
Neque enim est fere quicquam quod homines palam facere
|
15
|
audeant in magistratu quamvis improbe, quin eius facti si
|
|
non bonam, at aliquam rationem adferre soleant. Hoc
|
196.1
|
quid est? Venit praetor; frumentum, inquit, me abs te
|
|
emere oportet. Optime. Modium denario. Benigne ac
|
|
liberaliter; nam ego ternis HS non possum vendere. Mihi
|
|
frumentum non opus est, nummos volo. Nam sperabam,
|
5
|
inquit arator, me ad denarios perventurum; sed, si ita
|
|
necesse est, quanti frumentum sit considera. Video esse
|
|
binis HS. Quid ergo a me tibi nummorum dari potest,
|
|
cum senatus tibi quaternos HS dederit? Quid poscit?
|
|
Attendite et, vos quaeso, simul, iudices, aequitatem prae-
|
10
|
toris attendite. Quaternos HS, quos mihi senatus decrevit
|
197.1
|
et ex aerario dedit, ego habebo et in cistam transferam de
|
|
fisco. Quid postea? quid? Pro singulis modiis, quos tibi
|
|
impero, tu mihi octonos HS dato. Qua ratione? Quid
|
|
quaeris rationem? non tantam rationem res habet quantam
|
5
|
utilitatem atque praedam. Dic, dic, inquit ille, planius.
|
|
Senatus te voluit mihi nummos, me tibi frumentum dare:
|
|
tu eos nummos quos mihi senatus dare voluit ipse habebis;
|
|
a me, cui singulos denarios a te dari oportuit, binos auferes et
|
|
huic praedae ac direptioni cellae nomen impones? Haec
|
198.1
|
deerat iniuria et haec calamitas aratoribus te praetore qua
|
|
reliquis fortunis omnibus everterentur. Nam quid esse
|
|
reliqui poterat ei qui per hanc iniuriam non modo fructum
|
|
omnem amitteret, sed etiam omne instrumentum vendere
|
5
|
cogeretur? Quonam se verteret? ex quo fructu nummos
|
|
quos tibi daret inveniret? Decumarum nomine tantum
|
|
erat ablatum quantum voluntas tulerat Aproni: pro alteris
|
|
decumis emptoque frumento aut nihil datum aut tantum
|
|
datum quantum reliqui scribae fecerant, aut ultro etiam, id
|
10
|
quod didicistis, ablatum. Cogantur etiam nummi ab ara-
|
|
tore? quo modo, quo iure, quo exemplo? Nam cum
|
|
fructus diripiebantur aratorum atque omni lacerabantur
|
|
iniuria, videbatur id perdere arator quod aratro ipse quae-
|
|
sisset, in quo elaborasset, quod agri segetesque extulissent;
|
15
|
quibus iniuriis gravissimis tamen illud erat miserum solacium,
|
199.1
|
quod id perdere videbatur quod alio praetore eodem ex
|
|
agro reparare posset. Nummos vero ut det arator quos non
|
|
exarat, quos non aratro ac manu quaerit, boves et aratrum
|
|
ipsum atque omne instrumentum vendat necesse est. Non
|
5
|
enim debetis hoc cogitare: habet idem in nummis, habet in
|
|
urbanis praediis. Nam cum aratori aliquid imponitur, non
|
|
hominis si quae sunt praeterea facultates, sed arationis
|
|
ipsius vis ac ratio consideranda est, quid ea sustinere, quid
|
|
pati, quid efficere possit ac debeat; quamquam illi quoque
|
10
|
homines sunt ab isto omni ratione exinaniti ac perditi, tamen
|
|
hoc vobis est statuendum, quid aratorem ipsum arationis
|
|
nomine muneris in rem publicam fungi ac sustinere velitis.
|
|
Imponitis decumas, patiuntur; alteras, temporibus vestris
|
|
serviendum putant; dent emptum praeterea; dabunt, si
|
15
|
voletis. Haec quam sint gravia, et quid his rebus detractis
|
200.1
|
possit ad dominos puri ac reliqui pervenire, credo vos ex
|
|
vestris impensis, ex vestris rebus rusticis coniectura adsequi
|
|
posse. Addite nunc eodem istius edicta, instituta, iniurias;
|
|
addite Aproni Veneriorumque servorum in agro decumano
|
5
|
regna ac rapinas. Quamquam haec omitto: de cella loquor.
|
|
Placet vobis in cellam magistratibus vestris frumentum
|
|
Siculos gratis dare? Quid hoc indignius, quid iniquius?
|
|
Atque hoc scitote aratoribus Verre praetore optandum
|
|
ac petendum fuisse.
|
10
|