Verum istam ipsam cellam ferre nullo modo possunt:
|
2.3.203.7
|
ut omnia remittantur, ut omnibus iniuriis et calamitatibus
|
|
quas te praetore tulerunt in posterum liberentur, istam se
|
|
cellam atque istam aestimationem negant ullo modo ferre
|
10
|
posse. Multa Sosippus Agrigentinus apud Cn. Pompeium
|
204.1
|
consulem nuper, homo disertissimus et omni doctrina et
|
|
virtute ornatissimus, pro tota Sicilia de aratorum miseriis
|
|
graviter et copiose dixisse ac deplorasse dicitur; ex quibus
|
|
hoc iis qui aderant,—nam magno conventu acta res est,—
|
5
|
indignissimum videbatur, qua in re senatus optime ac
|
|
benignissime cum aratoribus egisset, large liberaliterque
|
|
aestimasset, in ea re praedari praetorem, bonis everti ara-
|
|
tores, et id non modo fieri sed ita fieri quasi liceat con-
|
|
cessumque sit.
|
10
|
Quid ad haec Hortensius? falsum esse crimen? Hoc
|
205.1
|
numquam dicet. Non magnam hac ratione pecuniam
|
|
captam? Ne id quidem dicet. Non iniuriam factam
|
|
Siculis atque aratoribus? Qui poterit dicere? Quid igi-
|
|
tur dicet? Fecisse alios. Quid est hoc? utrum crimini
|
5
|
defensio an comitatus exsilio quaeritur? Tu in hac re
|
|
publica atque in hac hominum libidine et, ut adhuc habuit
|
|
se status iudiciorum, etiam licentia, non ex iure, non ex
|
|
aequitate, non ex lege, non ex eo quod oportuerit, non ex
|
|
eo quod licuerit, sed ex eo quod aliqui fecerit, id quod
|
10
|
reprehenditur recte factum esse defendes? Fecerunt alii
|
206.1
|
quidem aliquam multa; cur in hoc uno crimine isto genere
|
|
defensionis uteris? Sunt quaedam omnino in te singularia,
|
|
quae in nullum hominem alium dici neque convenire possint,
|
|
quaedam tibi cum multis communia. Ergo, ut omittam
|
5
|
tuos peculatus, ut ob ius dicendum pecunias acceptas, ut
|
|
eius modi cetera quae forsitan alii quoque etiam fecerint,
|
|
illud in quo te gravissime accusavi, quod ob iudicandam
|
|
rem pecuniam accepisses, eadem ista ratione defendes,
|
|
fecisse alios? Vt ego adsentiar orationi, defensionem
|
10
|
tamen non probabo. Potius enim te damnato ceteris
|
|
angustior locus improbitatis defendendae relinquetur, quam
|
|
te absoluto alii quod audacissime fecerunt recte fecisse
|
|
existimentur.
|
|