Lugent omnes provinciae, queruntur omnes liberi populi, 2.3.207.1
regna denique etiam omnia de nostris cupiditatibus et
iniuriis expostulant; locus intra Oceanum iam nullus est
neque tam longinquus neque tam reconditus quo non per
haec tempora nostrorum hominum libido iniquitasque per- 5
vaserit; sustinere iam populus Romanus omnium nationum
non vim, non arma, non bellum, sed luctum, lacrimas, queri-
monias non potest. In eius modi re ac moribus, si is qui
erit adductus in iudicium, cum manifestis in flagitiis tene-
bitur, alios eadem fecisse dicet, illi exempla non deerunt: 10
rei publicae salus deerit, si improborum exemplis improbi
iudicio ac periculo liberabuntur. Placent vobis hominum 208.1
mores? placet ita geri magistratus ut geruntur? placet
socios sic tractari, quod restat, ut per haec tempora tractatos
videtis? Cur haec a me opera consumitur? quid sedetis?
cur non in media oratione mea consurgitis atque disceditis? 5
Vultis autem istorum audacias ac libidines aliqua ex parte
resecare? Desinite dubitare utrum sit utilius propter
multos improbos uni parcere, an unius improbi supplicio
multorum improbitatem coercere.
  Tametsi quae ista sunt exempla multorum? Nam cum 209.1
in causa tanta, cum in crimine maximo dici a defensore
coeptum est factitatum esse aliquid, exspectant ii qui
audiunt exempla ex vetere memoria, ex monumentis ac
litteris, plena dignitatis, plena antiquitatis; haec enim pluri- 5
mum solent et auctoritatis habere ad probandum et iu-
cunditatis ad audiendum. Africanos mihi et Catones et
Laelios commemorabis et eos fecisse idem dices? Quam-
vis res mihi non placeat, tamen contra hominum auctori-
tatem pugnare non potero. An, cum eos non poteris, 10
proferes hos recentis, Q. Catulum patrem, C. Marium,
Q. Scaevolam, M. Scaurum, Q. Metellum? qui omnes
provincias habuerunt et frumentum cellae nomine impera-
verunt. Magna est hominum auctoritas, et tanta ut
etiam delicti suspicionem tegere possit. Non habes ne ex 210.1
his quidem hominibus qui nuper fuerunt ullum auctorem
istius aestimationis. Quo me igitur aut ad quae exempla
revocas? Ab illis hominibus, qui tum versati sunt in re
publica cum et optimi mores erant et hominum existimatio 5
gravis habebatur et iudicia severa fiebant, ad hanc homi-
num libidinem ac licentiam me abducis, et, in quos aliquid
exempli populus Romanus statui putat oportere, ab iis tu
defensionis exempla quaeris? Non fugio ne hos quidem
mores, dum modo ex his ea quae probat populus Romanus 10
exempla, non ea quae condemnat sequamur. Non circum-
spiciam, non quaeram foris: habeo iudices tecum principes
civitatis, P. Servilium et Q. Catulum, qui tanta auctoritate
sunt, tantis rebus gestis, ut in illo antiquissimorum clarissi-
morumque hominum, de quibus antea dixi, numero repo- 15
nantur. Exempla quaerimus, et ea non antiqua. Modo 211.1
uterque horum exercitum habuit. Quaere, Hortensi, quo-
niam te recentia exempla delectant, quid fecerint. Itane
vero? Q. Catulus frumento est usus, pecuniam non coegit;
P. Servilius quinquennium exercitui cum praeesset et ista 5
ratione innumerabilem pecuniam facere cum posset, non
statuit sibi quicquam licere quod non patrem suum, non
avum Q. Metellum, clarissimum hominem, facere vidisset:
C. Verres reperietur qui, quicquid expediat, id licere dicat?
quod nemo nisi improbus fecerit, id aliorum exemplo se 10
fecisse defendat?