Lugent omnes provinciae, queruntur omnes liberi populi,
|
2.3.207.1
|
regna denique etiam omnia de nostris cupiditatibus et
|
|
iniuriis expostulant; locus intra Oceanum iam nullus est
|
|
neque tam longinquus neque tam reconditus quo non per
|
|
haec tempora nostrorum hominum libido iniquitasque per-
|
5
|
vaserit; sustinere iam populus Romanus omnium nationum
|
|
non vim, non arma, non bellum, sed luctum, lacrimas, queri-
|
|
monias non potest. In eius modi re ac moribus, si is qui
|
|
erit adductus in iudicium, cum manifestis in flagitiis tene-
|
|
bitur, alios eadem fecisse dicet, illi exempla non deerunt:
|
10
|
rei publicae salus deerit, si improborum exemplis improbi
|
|
iudicio ac periculo liberabuntur. Placent vobis hominum
|
208.1
|
mores? placet ita geri magistratus ut geruntur? placet
|
|
socios sic tractari, quod restat, ut per haec tempora tractatos
|
|
videtis? Cur haec a me opera consumitur? quid sedetis?
|
|
cur non in media oratione mea consurgitis atque disceditis?
|
5
|
Vultis autem istorum audacias ac libidines aliqua ex parte
|
|
resecare? Desinite dubitare utrum sit utilius propter
|
|
multos improbos uni parcere, an unius improbi supplicio
|
|
multorum improbitatem coercere.
|
|
Tametsi quae ista sunt exempla multorum? Nam cum
|
209.1
|
in causa tanta, cum in crimine maximo dici a defensore
|
|
coeptum est factitatum esse aliquid, exspectant ii qui
|
|
audiunt exempla ex vetere memoria, ex monumentis ac
|
|
litteris, plena dignitatis, plena antiquitatis; haec enim pluri-
|
5
|
mum solent et auctoritatis habere ad probandum et iu-
|
|
cunditatis ad audiendum. Africanos mihi et Catones et
|
|
Laelios commemorabis et eos fecisse idem dices? Quam-
|
|
vis res mihi non placeat, tamen contra hominum auctori-
|
|
tatem pugnare non potero. An, cum eos non poteris,
|
10
|
proferes hos recentis, Q. Catulum patrem, C. Marium,
|
|
Q. Scaevolam, M. Scaurum, Q. Metellum? qui omnes
|
|
provincias habuerunt et frumentum cellae nomine impera-
|
|
verunt. Magna est hominum auctoritas, et tanta ut
|
|
etiam delicti suspicionem tegere possit. Non habes ne ex
|
210.1
|
his quidem hominibus qui nuper fuerunt ullum auctorem
|
|
istius aestimationis. Quo me igitur aut ad quae exempla
|
|
revocas? Ab illis hominibus, qui tum versati sunt in re
|
|
publica cum et optimi mores erant et hominum existimatio
|
5
|
gravis habebatur et iudicia severa fiebant, ad hanc homi-
|
|
num libidinem ac licentiam me abducis, et, in quos aliquid
|
|
exempli populus Romanus statui putat oportere, ab iis tu
|
|
defensionis exempla quaeris? Non fugio ne hos quidem
|
|
mores, dum modo ex his ea quae probat populus Romanus
|
10
|
exempla, non ea quae condemnat sequamur. Non circum-
|
|
spiciam, non quaeram foris: habeo iudices tecum principes
|
|
civitatis, P. Servilium et Q. Catulum, qui tanta auctoritate
|
|
sunt, tantis rebus gestis, ut in illo antiquissimorum clarissi-
|
|
morumque hominum, de quibus antea dixi, numero repo-
|
15
|
nantur. Exempla quaerimus, et ea non antiqua. Modo
|
211.1
|
uterque horum exercitum habuit. Quaere, Hortensi, quo-
|
|
niam te recentia exempla delectant, quid fecerint. Itane
|
|
vero? Q. Catulus frumento est usus, pecuniam non coegit;
|
|
P. Servilius quinquennium exercitui cum praeesset et ista
|
5
|
ratione innumerabilem pecuniam facere cum posset, non
|
|
statuit sibi quicquam licere quod non patrem suum, non
|
|
avum Q. Metellum, clarissimum hominem, facere vidisset:
|
|
C. Verres reperietur qui, quicquid expediat, id licere dicat?
|
|
quod nemo nisi improbus fecerit, id aliorum exemplo se
|
10
|
fecisse defendat?
|
|