At in Sicilia factitatum est. Quae est ista condicio 2.3.211.12
Siciliae? cur quae optimo iure propter vetustatem, fideli-
tatem, propinquitatem esse debet, huic praecipua lex iniuriae
definitur? Sed in ista ipsa Sicilia non quaeram exemplum 212.1
foris: hoc ipso ex consilio utar exemplis. C. Marcelle,
te appello. Siciliae provinciae, cum esses pro consule,
praefuisti: num quae in tuo imperio pecuniae cellae nomine
coactae sunt? Neque ego hoc in tua laude pono: alia 5
sunt tua facta atque consilia summa laude digna, quibus
illam tu provinciam adflictam et perditam erexisti atque re-
creasti; nam hoc de cella ne Lepidus quidem fecerat, cui
tu successisti. Quae sunt tibi igitur exempla in Sicilia
cellae, si hoc crimen non modo Marcelli facto, sed ne 10
Lepidi quidem potes defendere? An me ad M. Antoni 213.1
aestimationem frumenti exactionemque pecuniae revoca-
turus es? 'Ita,' inquit, 'ad Antoni'; hoc enim mihi
significasse et adnuisse visus est. Ex omnibus igitur po-
puli Romani praetoribus, consulibus, imperatoribus M. An- 5
tonium delegisti, et eius unum improbissimum factum,
quod imitarere! Et hic utrum mihi difficile est dicere an
his existimare ita se in isto infinito imperio M. Antonium
gessisse ut multo isti perniciosius sit dicere se in re impro-
bissima voluisse Antonium imitari quam si posset defendere 10
nihil in vita se M. Antoni simile fecisse? Homines in
iudiciis ad crimen defendendum non quid fecerit quispiam
proferre solent, sed quid probarit. Antonium, cum multa
contra sociorum salutem, multa contra utilitatem provincia-
rum et faceret et cogitaret, in mediis eius iniuriis et cupidi- 15
tatibus mors oppressit. Tu mihi, quasi eius omnia facta
atque consilia senatus, populus, iudices comprobarint, ita
M. Antoni exemplo istius audaciam defendis?