Verum ut ad illud sacrarium redeam, signum erat hoc 2.4.5.1
quod dico Cupidinis e marmore, ex altera parte Hercules
egregie factus ex aere. Is dicebatur esse Myronis, ut
opinor, et certe. Item ante hos deos erant arulae, quae
cuivis religionem sacrari significare possent. Erant aenea 5
duo praeterea signa, non maxima verum eximia venustate,
virginali habitu atque vestitu, quae manibus sublatis sacra
quaedam more Atheniensium virginum reposita in capitibus
sustinebant; Canephoroe ipsae vocabantur; sed earum arti-
ficem—quem? quemnam? recte admones—Polyclitum 10
esse dicebant. Messanam ut quisque nostrum venerat, haec
visere solebat; omnibus haec ad visendum patebant coti-
die; domus erat non domino magis ornamento quam civi-
tati. C. Claudius, cuius aedilitatem magnificentissimam 6.1
scimus fuisse, usus est hoc Cupidine tam diu dum forum dis
immortalibus populoque Romano habuit ornatum, et, cum
hospes esset Heiorum, Mamertini autem populi patronus,
ut illis benignis usus est ad commodandum, sic ipse dili- 5
gens fuit ad reportandum. Nuper homines nobilis eius
modi, iudices,—sed quid dico 'nuper'? immo vero modo
ac plane paulo ante vidimus, qui forum et basilicas non
spoliis provinciarum sed ornamentis amicorum, commodis
hospitum non furtis nocentium ornarent; qui tamen signa 10
atque ornamenta sua cuique reddebant, non ablata ex urbi-
bus sociorum atque amicorum quadridui causa, per simu-
lationem aedilitatis, domum deinde atque ad suas villas
auferebant. Haec omnia quae dixi signa, iudices, ab Heio 7.1
e sacrario Verres abstulit; nullum, inquam, horum reliquit
neque aliud ullum tamen praeter unum pervetus ligneum,
Bonam Fortunam, ut opinor; eam iste habere domi suae
noluit. 5