| Repeto abs te, Verres, monumentum P. Africani. | 2.4.82.1 |
| Causam Siculorum quam suscepi relinquo, iudicium de | |
| pecuniis repetundis ne sit hoc tempore, Segestanorum | |
| iniuriae neglegantur: basis P. Scipionis restituatur, nomen | |
| invicti imperatoris incidatur, signum pulcherrimum Cartha- | 5 |
| gine captum reponatur. Haec abs te non Siculorum de- | |
| fensor, non tuus accusator, non Segestani postulant, sed is | |
| qui laudem gloriamque P. Africani tuendam conservan- | |
| damque suscepit. Non vereor ne hoc officium meum | |
| P. Servilio iudici non probem, qui cum res maximas ges- | 10 |
| serit monumentaque suarum rerum gestarum cum maxime | |
| constituat atque in iis elaboret profecto volet haec non | |
| solum suis posteris verum etiam omnibus viris fortibus et | |
| bonis civibus defendenda, non spolianda improbis tradere. | |
| Non vereor ne tibi, Q. Catule, displiceat, cuius amplissimum | 15 |
| orbi terrarum clarissimumque monumentum est, quam | |
| plurimos esse custodes monumentorum et putare omnis | |
| bonos alienae gloriae defensionem ad officium suum perti- | |
| nere. Equidem ceteris istius furtis atque flagitiis ita | 83.1 |
| moveor ut ea reprehendenda tantum putem; hic vero tanto | |
| dolore adficior ut nihil mihi indignius, nihil minus ferendum | |
| esse videatur. Verres Africani monumentis domum suam | |
| plenam stupri, plenam flagiti, plenam dedecoris ornabit? | 5 |
| Verres temperantissimi sanctissimique viri monumentum, | |
| Dianae simulacrum virginis, in ea domo conlocabit in qua | |
| semper meretricum lenonumque flagitia versantur? | |
| At hoc solum Africani monumentum violasti. Quid? | 84.1 |
| a Tyndaritanis non eiusdem Scipionis beneficio positum | |
| simulacrum Mercuri pulcherrime factum sustulisti? At | |
| quem ad modum, di immortales! quam audacter, quam | |
| libidinose, quam impudenter! Audistis nuper dicere legatos | 5 |
| Tyndaritanos, homines honestissimos ac principes civitatis, | |
| Mercurium, qui sacris anniversariis apud eos ac summa | |
| religione coleretur, quem P. Africanus Carthagine capta | |
| Tyndaritanis non solum suae victoriae sed etiam illorum | |
| fidei societatisque monumentum atque indicium dedisset, | 10 |
| huius vi scelere imperioque esse sublatum. Qui ut primum | |
| in illud oppidum venit, statim, tamquam ita fieri non solum | |
| oporteret sed etiam necesse esset, tamquam hoc senatus | |
| mandasset populusque Romanus iussisset, ita continuo | |
| signum ut demolirentur et Messanam deportarent imperavit. | 15 |
| Quod cum illis qui aderant indignum, qui audiebant in- | 85.1 |
| credibile videretur, non est ab isto primo illo adventu | |
| perseveratum. Discedens mandat proagoro Sopatro, cuius | |
| verba audistis, ut demoliatur; cum recusaret, vehementer | |
| minatur et statim ex illo oppido proficiscitur. Refert rem | 5 |
| ille ad senatum; vehementer undique reclamatur. Ne | |
| multa, iterum iste ad illos aliquanto post venit, quaerit | |
| continuo de signo. Respondetur ei senatum non per- | |
| mittere; poenam capitis constitutam, si iniussu senatus | |
| quisquam attigisset; simul religio commemoratur. Tum | 10 |
| iste, 'Quam mihi religionem narras, quam poenam, quem | |
| senatum? vivum te non relinquam; moriere virgis nisi | |
| mihi signum traditur.' Sopater iterum flens ad senatum | |
| rem defert, istius cupiditatem minasque demonstrat. Sena- | |
| tus Sopatro responsum nullum dat, sed commotus pertur- | 15 |
| batusque discedit. Ille praetoris arcessitus nuntio rem | |
| demonstrat, negat ullo modo fieri posse. |