| Tametsi ita de meo facto loquor quasi ego illud mea | 2.1.29.13 |
| voluntate potius quam vestra iniuria adductus fecerim. Inter- | 30.1 |
| posuistis accusatorem qui, cum ego mihi c et x dies solos | |
| in Siciliam postulassem, c et viii sibi in Achaiam postularet. | |
| Mensis mihi tris cum eripuissetis ad agendum maxime | |
| adpositos, reliquum omne tempus huius anni me vobis re- | 5 |
| missurum putastis, ut, cum horis nostris nos essemus usi, | |
| tu binis ludis interpositis quadragesimo post die responderes, | |
| deinde ita tempus duceretur ut a M'. Glabrione praetore | |
| et a magna parte horum iudicum ad praetorem alium iu- | |
| dicesque alios veniremus. Hoc si ego non vidissem, si me | 31.1 |
| non omnes noti ignotique monuissent id agi, id cogitari, in | |
| eo elaborari ut res in illud tempus reiceretur, credo, si meis | |
| horis in accusando uti voluissem, vererer ne mihi crimina | |
| non suppeterent, ne oratio deesset, ne vox viresque deficerent, | 5 |
| ne, quem nemo prima actione defendere ausus esset, eum | |
| ego bis accusare non possem. Ego meum consilium cum | |
| iudicibus tum populo Romano probavi: nemo est qui alia | |
| ratione istorum iniuriae atque impudentiae potuisse obsisti | |
| arbitretur. Etenim qua stultitia fuissem, si, quam diem qui | 10 |
| istum eripiendum redemerunt in cautione viderunt,—cum ita | |
| caverent, 'si post Kalendas Ianuarias in consilium iretur',— | |
| in eam diem ego, cum potuissem vitare, incidissem? Nunc | 32.1 |
| mihi temporis eius quod mihi ad dicendum datur, quoniam | |
| in animo est causam omnem exponere, habenda ratio est | |
| diligenter. | |
| Itaque primum illum actum istius vitae turpissimum et | 5 |
| flagitiosissimum praetermittam. Nihil a me de pueritiae suae | |
| flagitiis audiet, nihil ex illa impura adulescentia sua; quae | |
| qualis fuerit aut meministis, aut ex eo quem sui simillimum | |
| produxit recognoscere potestis. Omnia praeteribo quae | |
| mihi turpia dictu videbuntur, neque solum quid istum audire, | 10 |
| verum etiam quid me deceat dicere considerabo. Vos, | |
| quaeso, date hoc et concedite pudori meo ut aliquam partem | |
| de istius impudentia reticere possim. Omne illud tempus | 33.1 |
| quod fuit antequam iste ad magistratus remque publicam | |
| accessit, habeat per me solutum ac liberum. Sileatur de | |
| nocturnis eius bacchationibus ac vigiliis; lenonum, alea- | |
| torum, perductorum nulla mentio fiat; damna, dedecora, | 5 |
| quae res patris eius, aetas ipsius pertulit, praetereantur; | |
| lucretur indicia veteris infamiae; patiatur eius vita reliqua | |
| me hanc tantam iacturam criminum facere. Quaestor Cn. | 34.1 |
| Papirio consuli fuisti abhinc annos quattuordecim. Ex ea | |
| die ad hanc diem quae fecisti in iudicium voco: hora nulla | |
| vacua a furto, scelere, crudelitate, flagitio reperietur. Hi | |
| sunt anni consumpti in quaestura et legatione Asiatica et | 5 |
| praetura urbana et praetura Siciliensi; quare haec eadem | |
| erit quadripertita distributio totius accusationis meae. |