| Quid? hoc in Apolloniensi Aristodamo, quid? in Leonte | 2.5.15.1 |
| Imacharensi non idem fecisti? Quid? iste motus servi- | |
| tiorum bellique subita suspicio utrum tibi tandem diligentiam | |
| custodiendae provinciae an novam rationem improbissimi | |
| quaestus attulit? Halicyensis Eumenidae, nobilis hominis | 5 |
| et honesti, magnae pecuniae vilicus cum impulsu tuo in- | |
| simulatus esset, HS lx a domino accepisti, quod nuper | |
| ipse iuratus docuit quem ad modum gestum esset. Ab | |
| equite Romano C. Matrinio absente, cum is esset Romae, | |
| quod eius vilicos pastoresque tibi in suspicionem venisse | 10 |
| dixeras, HS dc abstulisti. Dixit hoc L. Flavius, qui tibi | |
| eam pecuniam numeravit, procurator C. Matrini, dixit ipse | |
| Matrinius, dicit vir clarissimus, Cn. Lentulus censor, qui | |
| Matrini honoris causa recenti negotio ad te litteras misit | |
| mittendasque curavit. | 15 |
| Quid? de Apollonio, Diocli filio, Panhormitano, cui | 16.1 |
| Gemino cognomen est, praeteriri potest? Ecquid hoc tota | |
| Sicilia clarius, ecquid indignius, ecquid manifestius proferri | |
| potest? Quem, ut Panhormum venit, ad se vocari et de | |
| tribunali citari iussit concursu magno frequentiaque con- | 5 |
| ventus. Homines statim loqui: 'Mirabar quod Apollonius, | |
| homo pecuniosus, tam diu ab isto maneret integer; excogi- | |
| tavit nescio quid, <nescio quid> attulit; profecto homo dives | |
| repente a Verre non sine causa citatur.' Exspectatio summa | |
| omnium quidnam id esset, cum exanimatus subito ipse ac- | 10 |
| currit cum adulescente filio; nam pater grandis natu iam | |
| diu lecto tenebatur. Nominat iste servum, quem magistrum | 17.1 |
| pecoris esse diceret; eum dicit coniurasse et familias con- | |
| citasse,—is omnino servus in familia non erat,—eum statim | |
| exhiberi iubet. Apollonius adfirmare se omnino nomine | |
| illo servum habere neminem: iste hominem abripi a tribu- | 5 |
| nali et in carcerem conici iubet. Clamare ille, cum rape- | |
| retur, nihil se miserum fecisse, nihil commisisse, pecuniam | |
| sibi esse in nominibus, numeratam in praesentia non habere. | |
| Haec cum maxime summa hominum frequentia testifica- | |
| retur, ut quivis intellegere posset eum, quod pecuniam non | 10 |
| dedisset, idcirco illa tam acerba iniuria adfici—cum maxime, | |
| ut dico, hoc de pecunia clamaret, in vincla coniectus est. |