Et nunc cuiquam credo esse dubium quin tu id com- 2.5.78.1
missurus non fueris,—praesertim cum statuisses, ut ais, tibi
causam esse dicendam,—ut ille archipirata non potius securi
feriretur quam, quod erat ante oculos positum, tuo periculo
viveret! Si enim esset mortuus, tu, qui crimen ais te metu- 5
isse, quaero, cui probares? Cum constaret istum Syracusis a
nullo visum esse archipiratam, ab omnibus desideratum,
cum dubitaret nemo quin abs te pecunia liberatus esset,
cum vulgo loquerentur suppositum in eius locum quem pro
illo probare velles, cum tu te fassus esses id crimen tanto 10
ante metuisse: si eum diceres esse mortuum, quis te audiret?
Nunc cum vivum nescio quem istum producis, tamen te 79.1
derideri vides. Quid? si aufugisset, si vincla rupisset ita
ut Nico, ille nobilissimus pirata, fecit, quem P. Servilius
qua felicitate ceperat eadem recuperavit, quid diceres?
Verum hoc erat: si ille semel verus pirata securi percussus 5
esset, pecuniam illam non haberes; si hic falsus esset mor-
tuus aut profugisset, non esset difficile alium in suppositi
locum supponere. Plura dixi quam volui de illo archi-
pirata, et tamen ea quae certissima sunt huius criminis
argumenta praetermisi. Volo enim esse totum mihi crimen 10
hoc integrum: est certus locus, certa lex, certum tribunal
quo hoc reservetur.
  Hac tanta praeda auctus, mancipiis argento veste locu- 80.1
pletatus, nihilo diligentior ad classem ornandam milites
revocandos alendosque esse coepit, cum ea res non solum
provinciae saluti verum etiam ipsi praedae posset esse.
Nam aestate summa, quo tempore ceteri praetores obire 5
provinciam et concursare consuerunt aut etiam in tanto
praedonum metu et periculo ipsi navigare, eo tempore ad
luxuriem libidinesque suas domo sua regia—quae regis
Hieronis fuit, qua praetores uti solent—contentus non fuit;
tabernacula, quem ad modum consuerat temporibus aestivis, 10
quod antea demonstravi, carbaseis intenta velis conlocari
iussit in litore, quod est litus in Insula Syracusis post Are-
thusae fontem propter ipsum introitum atque ostium portus
amoeno sane et ab arbitris remoto loco. Hic dies aestivos 81.1
praetor populi Romani, custos defensorque provinciae, sic
vixit ut muliebria cotidie convivia essent, vir accumberet
nemo praeter ipsum et praetextatum filium—etsi recte sine
exceptione dixeram virum, cum isti essent, neminem fuisse. 5
Non numquam etiam libertus Timarchides adhibebatur,
mulieres autem nuptae nobiles praeter unam mimi Isidori
filiam, quam iste propter amorem ab Rhodio tibicine ab-
duxerat. <Erat> Pipa quaedam, uxor Aeschrionis Syracusani,
de qua muliere plurimi versus qui in istius cupiditatem 10
facti sunt tota Sicilia percelebrantur; erat Nice, facie 82.1
eximia, ut praedicatur, uxor Cleomeni Syracusani. Hanc
vir amabat, verum tamen huius libidini adversari nec poterat
nec audebat, et simul ab isto donis beneficiisque multis
devinciebatur. Illo autem tempore iste, tametsi ea est 5
hominis impudentia quam nostis, ipse tamen cum vir esset
Syracusis, uxorem eius parum poterat animo soluto ac libero
tot in acta dies secum habere. Itaque excogitat rem singu-
larem; navis quibus legatus praefuerat Cleomeni tradit,
classi populi Romani Cleomenem Syracusanum praeesse 10
iubet atque imperare. Hoc eo facit ut ille non solum
abesset a domo dum navigaret, sed etiam libenter cum
magno honore beneficioque abesset, ipse autem remoto
atque ablegato viro non liberius quam antea—quis enim
umquam istius libidini obstitit?—sed paulo solutiore animo 15
tamen secum illam haberet, si non tamquam virum sed
tamquam aemulum removisset.