O tempus miserum atque acerbum provinciae Siciliae!
|
2.5.92.1
|
o casum illum multis innocentibus calamitosum atque
|
|
funestum! o istius nequitiam ac turpitudinem singularem!
|
|
Vna atque eadem nox erat qua praetor amoris turpissimi
|
|
flamma, classis populi Romani praedonum incendio con-
|
5
|
flagrabat. Adfertur nocte intempesta gravis huiusce mali
|
|
nuntius Syracusas; curritur ad praetorium, quo istum ex
|
|
illo praeclaro convivio reduxerant paulo ante mulieres cum
|
|
cantu atque symphonia. Cleomenes, quamquam nox erat,
|
|
tamen in publico esse non audet; includit se domi; neque
|
10
|
aderat uxor, quae consolari hominem in malis posset.
|
|
Huius autem praeclari imperatoris ita erat severa domi
|
93.1
|
disciplina ut in re tanta et tam gravi nuntio nemo admitte-
|
|
retur, nemo esset qui auderet aut dormientem excitare aut
|
|
interpellare vigilantem. Iam vero re ab omnibus cognita
|
|
concursabat urbe tota maxima multitudo. Non enim, sicut
|
5
|
erat antea semper consuetudo, praedonum adventum signi-
|
|
ficabat ignis e specula sublatus aut tumulo, sed flamma ex
|
|
ipso incendio navium et calamitatem acceptam et periculum
|
|
reliquum nuntiabat. Cum praetor quaereretur et constaret
|
|
neminem ei nuntiasse, fit ad domum eius cum clamore
|
10
|
concursus atque impetus. Tum iste excitatus audit rem
|
94.1
|
omnem ex Timarchide, sagum sumit,—lucebat iam fere,—
|
|
procedit in medium vini somni stupri plenus. Excipitur
|
|
ab omnibus eius modi clamore ut ei Lampsaceni periculi
|
|
similitudo versaretur ante oculos; hoc etiam maius hoc
|
5
|
videbatur, quod in odio simili multitudo hominum haec
|
|
erat maxima. Tum istius acta commemorabatur, tum
|
|
flagitiosa illa convivia, tum appellabantur a multitudine
|
|
mulieres nominatim, tum quaerebant ex isto palam tot dies
|
|
continuos per quos numquam visus esset ubi fuisset, quid
|
10
|
egisset, tum imperator ab isto praepositus Cleomenes flagi-
|
|
tabatur, neque quicquam propius est factum quam ut illud
|
|
Vticense exemplum de Hadriano transferretur Syracusas,
|
|
ut duo sepulchra duorum praetorum improborum duabus
|
|
in provinciis constituerentur. Verum habita est a multi-
|
15
|
tudine ratio temporis, habita tumultus, habita etiam digni-
|
|
tatis existimationisque communis, quod is est conventus
|
|
Syracusis civium Romanorum ut non modo illa provincia,
|
|
verum etiam hac re publica dignissimus existimetur. Con-
|
95.1
|
firmant ipsi se, cum hic etiam tum semisomnus stuperet,
|
|
arma capiunt, totum forum atque Insulam, quae est urbis
|
|
magna pars, complent.
|
|