Quo confugient socii? quem implorabunt? qua spe
|
2.5.126.1
|
denique, ut vivere velint, tenebuntur, si vos eos deseretis?
|
|
Ad senatumne venient? Quid? ut de Verre supplicium
|
|
sumat? Non est usitatum, non senatorium. Ad populum
|
|
Romanum confugient? Facilis est populi causa; legem
|
5
|
enim se sociorum causa iussisse et eius legis custodes ac
|
|
vindices praeposuisse dicet. Hic locus igitur est unus quo
|
|
perfugiant, hic portus, haec arx, haec ara sociorum; quo
|
|
quidem nunc non ita confugiunt ut antea in suis repetundis
|
|
rebus solebant. Non argentum, non aurum, non vestem,
|
10
|
non mancipia repetunt, non ornamenta quae ex urbibus
|
|
fanisque erepta sunt; metuunt homines imperiti ne iam haec
|
|
populus Romanus concedat et ita velit fieri. Patimur enim
|
|
multos iam annos et silemus, cum videamus ad paucos
|
|
homines omnis omnium nationum pecunias pervenisse.
|
15
|
Quod eo magis ferre animo aequo et concedere videmur,
|
|
quia nemo istorum dissimulat, nemo laborat ut obscura sua
|
|
cupiditas esse videatur. In urbe nostra pulcherrima atque
|
127.1
|
ornatissima quod signum, quae tabula picta est quae non
|
|
ab hostibus victis capta atque deportata sit? at istorum
|
|
villae sociorum fidelissimorum plurimis et pulcherrimis
|
|
spoliis ornatae refertaeque sunt. Vbi pecunias exterarum
|
5
|
nationum esse arbitramini, quae nunc omnes egent, cum
|
|
Athenas, Pergamum, Cyzicum, Miletum, Chium, Samum,
|
|
totam denique Asiam, Achaiam, Graeciam, Siciliam tam in
|
|
paucis villis inclusas esse videatis? Sed haec, ut dico,
|
|
omnia iam socii vestri relinquunt et neglegunt, iudices.
|
10
|
Ne publice a populo Romano spoliarentur officiis ac fide
|
|
providerunt; paucorum cupiditati tum, cum obsistere non
|
|
poterant, tamen sufficere aliquo modo poterant; nunc vero
|
|
iam adempta est non modo resistendi verum etiam suppe-
|
|
ditandi facultas. Itaque res suas neglegunt; pecunias, quo
|
15
|
nomine iudicium hoc appellatur, non repetunt, relinquunt;
|
|
hoc iam ornatu ad vos confugiunt. Aspicite, aspicite,
|
128.1
|
iudices, squalorem sordisque sociorum!
|
|