Quo confugient socii? quem implorabunt? qua spe 2.5.126.1
denique, ut vivere velint, tenebuntur, si vos eos deseretis?
Ad senatumne venient? Quid? ut de Verre supplicium
sumat? Non est usitatum, non senatorium. Ad populum
Romanum confugient? Facilis est populi causa; legem 5
enim se sociorum causa iussisse et eius legis custodes ac
vindices praeposuisse dicet. Hic locus igitur est unus quo
perfugiant, hic portus, haec arx, haec ara sociorum; quo
quidem nunc non ita confugiunt ut antea in suis repetundis
rebus solebant. Non argentum, non aurum, non vestem, 10
non mancipia repetunt, non ornamenta quae ex urbibus
fanisque erepta sunt; metuunt homines imperiti ne iam haec
populus Romanus concedat et ita velit fieri. Patimur enim
multos iam annos et silemus, cum videamus ad paucos
homines omnis omnium nationum pecunias pervenisse. 15
Quod eo magis ferre animo aequo et concedere videmur,
quia nemo istorum dissimulat, nemo laborat ut obscura sua
cupiditas esse videatur. In urbe nostra pulcherrima atque 127.1
ornatissima quod signum, quae tabula picta est quae non
ab hostibus victis capta atque deportata sit? at istorum
villae sociorum fidelissimorum plurimis et pulcherrimis
spoliis ornatae refertaeque sunt. Vbi pecunias exterarum 5
nationum esse arbitramini, quae nunc omnes egent, cum
Athenas, Pergamum, Cyzicum, Miletum, Chium, Samum,
totam denique Asiam, Achaiam, Graeciam, Siciliam tam in
paucis villis inclusas esse videatis? Sed haec, ut dico,
omnia iam socii vestri relinquunt et neglegunt, iudices. 10
Ne publice a populo Romano spoliarentur officiis ac fide
providerunt; paucorum cupiditati tum, cum obsistere non
poterant, tamen sufficere aliquo modo poterant; nunc vero
iam adempta est non modo resistendi verum etiam suppe-
ditandi facultas. Itaque res suas neglegunt; pecunias, quo 15
nomine iudicium hoc appellatur, non repetunt, relinquunt;
hoc iam ornatu ad vos confugiunt. Aspicite, aspicite, 128.1
iudices, squalorem sordisque sociorum!