Satis est factum Siculis, satis officio ac necessitudini, satis
|
2.5.139.1
|
promisso nostro ac recepto. Reliqua est ea causa, iudices,
|
|
quae iam non recepta sed innata, neque delata ad me sed
|
|
in animo sensuque meo penitus adfixa atque insita est;
|
|
quae non ad sociorum salutem, sed ad civium Romanorum,
|
5
|
hoc est ad unius cuiusque nostrum, vitam et sanguinem
|
|
pertinet. In qua nolite a me, quasi dubium sit aliquid,
|
|
argumenta, iudices, exspectare: omnia quae dicam sic
|
|
erunt inlustria ut ad ea probanda totam Siciliam testem
|
|
adhibere possem. Furor enim quidam, sceleris et audaciae
|
10
|
comes, istius effrenatum animum importunamque naturam
|
|
tanta oppressit amentia ut numquam dubitaret in conventu
|
|
palam supplicia, quae in convictos malefici servos constituta
|
|
sunt, ea in civis Romanos expromere. Virgis quam multos
|
140.1
|
ceciderit quid ego commemorem? Tantum brevissime,
|
|
iudices, dico: nullum fuit omnino civitatis isto praetore in
|
|
hoc genere discrimen. Itaque iam consuetudine ad corpora
|
|
civium Romanorum etiam sine istius nutu ferebatur manus
|
5
|
ipsa lictoris.
|
|
Num potes hoc negare, Verres, in foro Lilybaei maximo
|
|
conventu C. Servilium, civem Romanum e conventu Pan-
|
|
hormitano, veterem negotiatorem, ad tribunal ante pedes
|
|
tuos ad terram virgis et verberibus abiectum? Aude hoc
|
10
|
primum negare, si potes; nemo Lilybaei fuit quin viderit,
|
|
nemo in Sicilia quin audiverit. Plagis confectum dico a
|
|
lictoribus tuis civem Romanum ante oculos tuos concidisse.
|
|
At quam ob causam, di immortales! tametsi iniuriam facio
|
141.1
|
communi causae et iuri civitatis; quasi enim ulla possit
|
|
esse causa cur hoc cuiquam civi Romano iure accidat, ita
|
|
quaero quae in Servilio causa fuerit. Ignoscite in hoc uno,
|
|
iudices; in ceteris enim non magnopere causas requiram.
|
5
|
Locutus erat liberius de istius improbitate atque nequitia.
|
|
Quod isti simul ac renuntiatum est, hominem iubet Lily-
|
|
baeum vadimonium Venerio servo promittere. Promittit;
|
|
Lilybaeum venitur. Cogere eum coepit, cum ageret nemo,
|
|
nemo postularet, sponsionem mille nummum facere cum
|
10
|
lictore suo, 'Ni furtis quaestum faceret.' Recuperatores se
|
|
de cohorte sua dicebat daturum. Servilius et recusare et
|
|
deprecari ne iniquis iudicibus nullo adversario iudicium
|
|
capitis in se constitueretur. Haec cum maxime loqueretur,
|
142.1
|
sex lictores circumsistunt valentissimi et ad pulsandos ver-
|
|
berandosque homines exercitatissimi, caedunt acerrime
|
|
virgis; denique proximus lictor, de quo iam saepe dixi,
|
|
Sextius, converso baculo oculos misero tundere vehemen-
|
5
|
tissime coepit. Itaque ille, cum sanguis os oculosque com-
|
|
plesset, concidit, cum illi nihilo minus iacenti latera tun-
|
|
derent, ut aliquando spondere se diceret. Sic ille adfectus
|
|
illim tum pro mortuo sublatus perbrevi postea est mortuus.
|
|
Iste autem homo Venerius, adfluens omni lepore ac venu-
|
10
|
state, de bonis illius in aede Veneris argenteum Cupidinem
|
|
posuit. Sic etiam fortunis hominum abutebatur ad nocturna
|
|
vota cupiditatum suarum.
|
|