At quo tempore futurum est?—nam id maxime provi- 2.5.177.8
dendum est; etenim cum omnibus in rebus, tum in re
publica permagni momenti est ratio atque inclinatio tem- 10
porum. Nempe eo, cum populus Romanus aliud genus
hominum atque alium ordinem ad res iudicandas requirit,
nempe lege de iudiciis iudicibusque novis promulgata;
quam non is promulgavit quo nomine proscriptam videtis,
sed hic reus,—hic, inquam, sua spe atque opinione quam 15
de vobis habet legem illam scribendam promulgandamque
curavit. Itaque cum primo agere coepimus, lex non erat 178.1
promulgata; cum iste vestra severitate permotus multa
signa dederat quam ob rem responsurus non videretur,
mentio de lege nulla fiebat; posteaquam iste recreari et
confirmari visus est, lex statim promulgata est. Cui legi 5
cum vestra dignitas vehementer adversetur, istius spes falsa
et insignis impudentia maxime suffragatur. Hic si quid
erit commissum a quoquam vestrum quod reprendatur, aut
populus Romanus iudicabit de eo homine quem iam ante
iudiciis indignum putarit, aut ei qui propter offensionem 10
iudiciorum de veteribus iudicibus lege nova novi iudices
erunt constituti. Mihi porro, ut ego non dicam, quis 179.1
omnium mortalium non intellegit quam longe progredi sit
necesse? Potero silere, Hortensi, potero dissimulare, cum
tantum res publica vulnus acceperit ut expilatae provinciae,
vexati socii, di immortales spoliati, cives Romani cruciati 5
et necati impune me actore esse videantur? potero ego
hoc onus tantum aut in hoc iudicio deponere aut tacitus
sustinere? Non agitanda res erit, non in medium pro-
ferenda, non populi Romani fides imploranda, non omnes
qui tanto se scelere obstrinxerunt ut aut fidem suam cor- 10
rumpi paterentur aut iudicium corrumperent in discrimen
aut iudicium vocandi?