Aspendum vetus oppidum et nobile in Pamphylia scitis
|
2.1.53.1
|
esse, plenissimum signorum optimorum. Non dicam illinc
|
|
hoc signum ablatum esse et illud: hoc dico, nullum te
|
|
Aspendi signum, Verres, reliquisse, omnia ex fanis, ex locis
|
|
publicis, palam, spectantibus omnibus, plaustris evecta ex-
|
5
|
portataque esse. Atque etiam illum Aspendium citharistam,
|
|
de quo saepe audistis id quod est Graecis hominibus in
|
|
proverbio, quem omnia 'intus canere' dicebant, sustulit et
|
|
in intimis suis aedibus posuit, ut etiam illum ipsum suo
|
|
artificio superasse videatur. Pergae fanum antiquissimum
|
54.1
|
et sanctissimum Dianae scimus esse: id quoque a te nuda-
|
|
tum ac spoliatum esse, ex ipsa Diana quod habebat auri
|
|
detractum atque ablatum esse dico.
|
|
Quae, malum, est ista tanta audacia atque amentia! Quas
|
5
|
enim sociorum atque amicorum urbis adisti legationis iure
|
|
et nomine, si in eas vi cum exercitu imperioque invasisses,
|
|
tamen, opinor, quae signa atque ornamenta ex iis urbibus
|
|
sustulisses, haec non in tuam domum neque in suburbana
|
|
amicorum, sed Romam in publicum deportasses. Quid ego
|
55.1
|
de M. Marcello loquar, qui Syracusas, urbem ornatissimam,
|
|
cepit? quid de L. Scipione, qui bellum in Asia gessit
|
|
Antiochumque, regem potentissimum, vicit? quid de
|
|
Flaminino, qui regem Philippum et Macedoniam subegit?
|
5
|
quid de L. Paulo, qui regem Persen vi ac virtute superavit?
|
|
quid de L. Mummio, qui urbem pulcherrimam atque orna-
|
|
tissimam, Corinthum, plenissimam rerum omnium, sustulit,
|
|
urbisque Achaiae Boeotiaeque multas sub imperium populi
|
|
Romani dicionemque subiunxit? Quorum domus, cum
|
10
|
honore ac virtute florerent, signis et tabulis pictis erant
|
|
vacuae; at vero urbem totam templaque deorum omnisque
|
|
Italiae partis illorum donis ac monumentis exornatas vide-
|
|
mus. Vereor ne haec forte cuipiam nimis antiqua et iam
|
56.1
|
obsoleta videantur; ita enim tum aequabiliter omnes erant
|
|
eius modi ut haec laus eximiae virtutis et innocentiae non
|
|
solum hominum, verum etiam temporum illorum esse
|
|
videatur. P. Servilius, vir clarissimus, maximis rebus gestis,
|
5
|
adest de te sententiam laturus: Olympum vi, copiis, con-
|
|
silio, virtute cepit, urbem antiquam et omnibus rebus auctam
|
|
et ornatam. Recens exemplum fortissimi viri profero; nam
|
|
postea Servilius imperator populi Romani Olympum urbem
|
|
hostium cepit quam tu in isdem illis locis legatus quaestorius
|
10
|
oppida pacata sociorum atque amicorum diripienda ac
|
|
vexanda curasti. Tu quae ex fanis religiosissimis per scelus
|
57.1
|
et latrocinium abstulisti, ea nos videre nisi in tuis amicorum-
|
|
que tuorum tectis non possumus: P. Servilius quae signa
|
|
atque ornamenta ex urbe hostium vi et virtute capta belli
|
|
lege atque imperatorio iure sustulit, ea populo Romano
|
5
|
adportavit, per triumphum vexit, in tabula publica ad
|
|
aerarium perscribenda curavit. Cognoscite ex litteris publicis
|
|
hominis amplissimi diligentiam. Recita. Rationes re-
|
|
latae P. Servili. Non solum numerum signorum, sed
|
|
etiam unius cuiusque magnitudinem, figuram, statum litteris
|
10
|
definiri vides. Certe maior est virtutis victoriaeque iucun-
|
|
ditas quam ista voluptas quae percipitur ex libidine et
|
|
cupiditate. Multo diligentius habere dico Servilium praedam
|
|
populi Romani quam te tua furta notata atque perscripta.
|
|