Possum sescenta decreta proferre in quibus, ut ego non
|
2.1.125.1
|
dicam, pecuniam intercessisse ipsa decretorum novitas ini-
|
|
quitasque declarat; verum ut ex uno de ceteris coniecturam
|
|
facere possitis, id quod priore actione didicistis, audite. C.
|
|
Sulpicius Olympus fuit; is mortuus est C. Sacerdote prae-
|
5
|
tore, nescio an antequam Verres praeturam petere coeperit;
|
|
fecit heredem M. Octavium Ligurem. Ligus hereditatem
|
|
adiit; possedit Sacerdote praetore sine ulla controversia.
|
|
Posteaquam Verres magistratum iniit, ex edicto istius, quod
|
|
edictum Sacerdos non habuerat, Sulpici patroni filia sextam
|
10
|
partem hereditatis ab Ligure petere coepit. Ligus non
|
|
aderat. L. frater eius causam agebat; aderant amici,
|
|
propinqui. Dicebat iste, nisi cum muliere decideretur, in
|
|
possessionem se ire iussurum. L. Gellius causam Liguris
|
|
defendebat; docebat edictum eius non oportere in eas
|
15
|
hereditates valere quae ante eum praetorem venissent; si
|
|
hoc tum fuisset edictum, fortasse Ligurem hereditatem
|
|
aditurum non fuisse. Aequa postulatio, summa hominum
|
|
auctoritas pretio superabatur. Venit Romam Ligus; non
|
126.1
|
dubitabat quin, si ipse Verrem convenisset, aequitate causae,
|
|
auctoritate sua commovere hominem posset. Domum ad
|
|
eum venit, rem demonstrat, quam pridem sibi hereditas
|
|
venisset docet; quod facile homini ingenioso in causa
|
5
|
aequissima fuit, multa quae quemvis commovere possent
|
|
dixit; ad extremum petere coepit ne usque eo suam
|
|
auctoritatem despiceret gratiamque contemneret ut se tanta
|
|
iniuria adficeret. Homo Ligurem accusare coepit, qui in
|
|
re adventicia atque hereditaria tam diligens, tam attentus
|
10
|
esset; debere eum aiebat suam quoque rationem ducere;
|
|
multa sibi opus esse, multa canibus suis, quos circa se
|
|
haberet. Non possum illa planius commemorare quam
|
|
ipsum Ligurem pro testimonio dicere audistis. Quid
|
127.1
|
est, Verres? utrum ne his quidem testibus credetur,
|
|
an haec ad rem non pertinent? non credemus M.
|
|
Octavio, non L. Liguri? quis nobis credet, cui nos?
|
|
quid est quod planum fieri testibus possit, si hoc non
|
5
|
fit? An id quod dicunt leve est? Nihil levius quam
|
|
praetorem urbanum hoc iuris in suo magistratu con-
|
|
stituere, omnibus quibus hereditas venerit coheredem
|
|
praetorem esse oportere. An vero dubitamus quo ore iste
|
|
ceteros homines inferiores loco, auctoritate, ordine, quo ore
|
10
|
homines rusticanos ex municipiis, quo denique ore, quos
|
|
numquam liberos putavit, libertinos homines solitus sit
|
|
appellare, qui ob ius dicendum M. Octavium Ligurem,
|
|
hominem ornatissimum loco, ordine, nomine, virtute, ingenio,
|
|
copiis, poscere pecuniam non dubitavit?
|
15
|