Possum sescenta decreta proferre in quibus, ut ego non 2.1.125.1
dicam, pecuniam intercessisse ipsa decretorum novitas ini-
quitasque declarat; verum ut ex uno de ceteris coniecturam
facere possitis, id quod priore actione didicistis, audite. C.
Sulpicius Olympus fuit; is mortuus est C. Sacerdote prae- 5
tore, nescio an antequam Verres praeturam petere coeperit;
fecit heredem M. Octavium Ligurem. Ligus hereditatem
adiit; possedit Sacerdote praetore sine ulla controversia.
Posteaquam Verres magistratum iniit, ex edicto istius, quod
edictum Sacerdos non habuerat, Sulpici patroni filia sextam 10
partem hereditatis ab Ligure petere coepit. Ligus non
aderat. L. frater eius causam agebat; aderant amici,
propinqui. Dicebat iste, nisi cum muliere decideretur, in
possessionem se ire iussurum. L. Gellius causam Liguris
defendebat; docebat edictum eius non oportere in eas 15
hereditates valere quae ante eum praetorem venissent; si
hoc tum fuisset edictum, fortasse Ligurem hereditatem
aditurum non fuisse. Aequa postulatio, summa hominum
auctoritas pretio superabatur. Venit Romam Ligus; non 126.1
dubitabat quin, si ipse Verrem convenisset, aequitate causae,
auctoritate sua commovere hominem posset. Domum ad
eum venit, rem demonstrat, quam pridem sibi hereditas
venisset docet; quod facile homini ingenioso in causa 5
aequissima fuit, multa quae quemvis commovere possent
dixit; ad extremum petere coepit ne usque eo suam
auctoritatem despiceret gratiamque contemneret ut se tanta
iniuria adficeret. Homo Ligurem accusare coepit, qui in
re adventicia atque hereditaria tam diligens, tam attentus 10
esset; debere eum aiebat suam quoque rationem ducere;
multa sibi opus esse, multa canibus suis, quos circa se
haberet. Non possum illa planius commemorare quam
ipsum Ligurem pro testimonio dicere audistis. Quid 127.1
est, Verres? utrum ne his quidem testibus credetur,
an haec ad rem non pertinent? non credemus M.
Octavio, non L. Liguri? quis nobis credet, cui nos?
quid est quod planum fieri testibus possit, si hoc non 5
fit? An id quod dicunt leve est? Nihil levius quam
praetorem urbanum hoc iuris in suo magistratu con-
stituere, omnibus quibus hereditas venerit coheredem
praetorem esse oportere. An vero dubitamus quo ore iste
ceteros homines inferiores loco, auctoritate, ordine, quo ore 10
homines rusticanos ex municipiis, quo denique ore, quos
numquam liberos putavit, libertinos homines solitus sit
appellare, qui ob ius dicendum M. Octavium Ligurem,
hominem ornatissimum loco, ordine, nomine, virtute, ingenio,
copiis, poscere pecuniam non dubitavit? 15