Videte porro aliam amentiam; videte ut, dum expedire 2.2.106.1
sese vult, induat. Cognitorem adscribit Sthenio—quem?
cognatum aliquem aut propinquum? Non. Thermitanum
aliquem, honestum hominem ac nobilem? Ne id quidem.
At Siculum, in quo aliquis splendor dignitasque esset? 5
Neminem. Quid igitur? Civem Romanum. Cui hoc pro-
bari potest? Cum esset Sthenius civitatis suae nobilissimus,
amplissima cognatione, plurimis amicitiis, cum praeterea
tota Sicilia multum auctoritate et gratia posset, invenire
neminem Siculum potuit qui pro se cognitor fieret? Hoc 10
probabis? An ipse civem Romanum maluit? Cedo cui
Siculo, cum is reus fieret, civis Romanus cognitor factus
umquam sit. Omnium praetorum litteras qui ante te
fuerunt profer, explica; si unum inveneris, ego hoc tibi,
quem ad modum in tabulis scriptum habes, ita gestum esse 15
concedam. At, credo, Sthenius hoc sibi amplum putavit, 107.1
eligere ex civium Romanorum numero, ex amicorum atque
hospitum suorum copia, quem cognitorem daret. Quem
delegit? quis in tabulis scriptus est? C. Claudius C. F.
Palatina. Non quaero quis hic sit Claudius, quam splendidus, 5
quam honestus, quam idoneus propter cuius auctoritatem
et dignitatem Sthenius ab omnium Siculorum consuetudine
discederet et civem Romanum cognitorem daret. Nihil
horum quaero; fortasse enim Sthenius non splendorem
hominis, sed familiaritatem secutus est. Quid? si omnium 10
mortalium Sthenio nemo inimicior quam hic C. Claudius
cum semper tum in his ipsis rebus et temporibus fuit, si
de litteris corruptis contra venit, si contra omni ratione
pugnavit, utrum potius pro Sthenio inimicum cognitorem
esse factum an te ad Stheni periculum inimici eius nomine 15
abusum esse credemus?