Quodsi quem statuae magno opere delectant, et si quis 2.2.143.11
earum honore aut gloria ducitur, is haec tamen constituat
necesse est, primum averti pecuniam domum non placere,
deinde ipsarum statuarum modum quendam esse oportere,
deinde illud, certe ab invitis exigi non oportere. Ac de 144.1
avertenda pecunia quaero abs te utrum ipsae civitates
solitae sint statuas tibi faciundas locare ei cui possent opti-
ma condicione locare, an aliquem procuratorem praeficere
qui statuis faciundis praeesset, an tibi, an cui tu imperasses, 5
adnumerare pecuniam? Nam si per eos statuae fiebant
a quibus tibi iste honos habebatur, audio; sin Timarchidi
pecunia numerabatur, desine, quaeso, simulare te, cum in
manifestissimo furto teneare, gloriae studiosum ac monu-
mentorum fuisse. 10
  Quid vero? modum statuarum haberi nullum placet?
Atqui habeatur necesse est. Etenim sic considerate. 145.1
Syracusana civitas, ut eam potissimum nominem, dedit
ipsi statuam—est honos—et patri—bella haec pietatis et
quaestuosa simulatio—et filio—ferri hoc potest, hunc enim
puerum non oderant; verum quotiens et quot nominibus 5
a Syracusanis statuas auferes? Vt in foro statuerent,
abstulisti, ut in curia, coegisti, ut pecuniam conferrent
in eas statuas quae Romae ponerentur imperasti; ut idem
darent homines aratorum nomine, dederunt; ut idem pro
parte in commune Siciliae conferrent, etiam id contulerunt. 10
Vna civitas cum tot nominibus pecuniam contulerit idem-
que hoc civitates ceterae fecerint, nonne res ipsa vos
admonet ut putetis modum aliquem huic cupiditati constitui
oportere? Quid? si hoc voluntate sua nulla civitas fecit, si
omnes imperio, metu, vi, malo adductae tibi pecuniam 15
statuarum nomine contulerunt, per deos immortalis, num
cui dubium esse poterit quin, etiamsi statuerit accipere
ad statuas licere, idem tamen statuat eripere certe non
licere? Primum igitur in hanc rem testem totam Siciliam 146.1
citabo, quae mihi una voce statuarum nomine magnam
pecuniam per vim coactam esse demonstrat. Nam lega-
tiones omnium civitatum in postulatis communibus, quae
fere omnia ex tuis iniuriis nata sunt, etiam hoc ediderunt, 5
Vt statvas ne cvi, nisi cvm is de provincia decessisset,
pollicerentvr. Tot praetores in Sicilia fuerunt, totiens
apud maiores nostros Siculi senatum adierunt, totiens hac
memoria: tamen huiusce novi postulati genus atque princi-
pium tua praetura attulit. Quid enim tam novum non 147.1
solum re, sed genere ipso postulandi? nam cetera quae
sunt in isdem postulatis de iniuriis tuis sunt nova, sed
tamen non novo modo postulantur. Rogant et orant Siculi
patres conscriptos ut nostri magistratus posthac decumas 5
lege Hieronica vendant. Tu primus contra vendideras.
Audio. Ne in cellam quod imperatur aestiment. Hoc
quoque propter tuos ternos denarios nunc primum postu-
latur, sed genus ipsum postulandi non est novum. Ne
absentis nomen recipiatur. Ex Stheni calamitate et tua 10
natum est iniuria. Cetera non colligam. Sunt omnia
Siculorum postulata eius modi ut crimina collecta in unum
reum te esse videantur, quae tamen omnia novas iniurias
habent, sed postulationum formulas usitatas; hoc postulatum 148.1
de statuis ridiculum esse videatur ei qui rem sententiamque
non perspiciat. Postulant enim, non uti ne cogantur
statuere; quid igitur? ut ipsis ne liceat. Quid est hoc?
petis a me, quod in tua potestate est, ut id tibi facere ne 5
liceat; pete potius ne quis te invitum polliceri aut facere
cogat. 'Nihil egero,' inquit; 'negabunt enim omnes se
coegisse; si me salvum esse vis, mihi impone istam vim ut
omnino mihi ne liceat polliceri.' Ex tua praetura primum
haec est nata postulatio; qua cum utuntur, hoc significant 10
atque adeo aperte ostendunt, sese ad statuas tuas pecuniam
metu ac malo coactos invitissimos contulisse. Quid? si hoc 149.1
non dicant, tibi non necesse sit ipsi id confiteri? Vide
et perspice qua defensione sis usurus: iam intelleges hoc
tibi de statuis confitendum esse. Mihi enim renuntiatur
ita constitui a tuis patronis, hominibus ingeniosis, causam 5
tuam, et ita eos abs te institui et doceri, ut quisque ex
provincia Sicilia gravior homo atque honestior testimonium
vehementius dixerit, sicuti multi primarii viri multa dixerunt,
te statim hoc istis tuis defensoribus dicere, 'Inimicus est
propterea quod arator est.' Itaque uno genere, opinor, 10
circumscribere habetis in animo genus hoc aratorum, quod
eos infenso animo atque inimico venisse dicatis quia fuerit
in decumis iste vehementior. Ergo aratores inimici omnes
et adversarii sunt: nemo est eorum quin perisse te cupiat?
Omnino praeclare te habes cum is ordo atque id hominum 15
genus, quod optimum atque honestissimum est, a quo uno
et summa res publica et illa provincia maxime continetur,
tibi est inimicissimum. Verum esto; alio loco de aratorum 150.1
animo et iniuriis videro; nunc, quod mihi abs te datur,
id accipio, eos tibi esse inimicissimos. Nempe ita dicis:
propter decumas. Concedo: non quaero, iure an iniuria
sint inimici. Quid ergo? illae quid sibi statuae equestres 5
inauratae volunt, quae populi Romani oculos animosque
maxime offendunt, propter aedem Volcani? nam inscriptum
esse video quandam ex his statuis aratores dedisse. Si
honoris causa statuam dederunt, inimici non sunt; creda-
mus testibus; tum enim honori tuo, nunc iam religioni 10
suae consulunt. Sin autem metu coacti dederunt, con-
fiteare necesse est te in provincia pecunias statuarum
nomine per vim ac metum coegisse. Vtrum tibi commodum
est elige.