Fac id quod ne intellegi quidem potest mihi esse per-
|
1.75.9
|
suasum; cedo mihi istorum adumbratorum deorum li-
|
10
|
niamenta atque formas. Non deest hoc loco copia ra-
|
76.1
|
tionum, quibus docere velitis humanas esse formas
|
|
deorum; primum quod ita sit informatum anticipatum-
|
|
<que> mentibus nostris, ut homini, cum de deo cogitet,
|
|
forma occurrat humana; deinde cum, quoniam rebus
|
5
|
omnibus excellat natura divina, forma quoque esse
|
|
pulcherrima debeat, nec esse humana ullam pulchrio-
|
|
rem; tertiam rationem adfertis, quod nulla in alia fi-
|
|
gura domicilium mentis esse possit. primum igitur
|
77.1
|
quidque considera quale sit; arripere enim mihi vide-
|
|
mini quasi vestro iure rem nullo modo probabilem.
|
|
<Primum> omnium quis tam caecus in contemplan-
|
|
dis rebus umquam fuit, ut non videret species istas ho-
|
5
|
minum conlatas in deos aut consilio quodam sapien-
|
|
tium, quo facilius animos imperitorum ad deorum cul-
|
|
tum a vitae pravitate converterent, aut superstitione,
|
|
ut essent simulacra quae venerantes deos ipsos se adire
|
|
crederent. auxerunt autem haec eadem poetae pictores
|
10
|
opifices; erat enim non facile agentis aliquid et molien-
|
|
tes deos in aliarum formarum imitatione servare.
|
|
Accessit etiam ista opinio fortasse, quod homini ho-
|
|
mine pulchrius nihil videatur. Sed tu hoc physice non
|
|
vides, quam blanda conciliatrix et quasi sui sit lena
|
15
|
natura? an putas ullam esse terra marique beluam
|
|
quae non sui generis belua maxime delectetur? quod
|
|
ni ita esset, cur non gestiret taurus equae contrecta-
|
|
tione, equus vaccae? an tu aquilam aut leonem aut
|
|
delphinum ullam anteferre censes figuram suae? quid
|
20
|
igitur mirum si hoc eodem modo homini natura prae-
|
|
scripsit, ut nihil pulchrius quam hominem putaret? * *
|
|
eam esse causam cur deos hominum similis putaremus:
|
|
quid censes, si ratio esset in beluis, non suo quasque
|
78.1
|
generi plurimum tributuras fuisse? At mehercule ego
|
|
(dicam enim ut sentio) quamvis amem ipse me tamen
|
|
non audeo dicere pulchriorem esse me quam ille fuerit
|
|
taurus qui vexit Europam; non enim hoc loco de in-
|
5
|
geniis aut de orationibus nostris sed de specie figura-
|
|
que quaeritur. quod si fingere nobis et iungere formas
|
|
velimus, qualis ille maritimus Triton pingitur, natanti-
|
|
bus invehens beluis adiunctis humano corpori, nolis
|
|
esse. Difficili in loco versor; est enim vis tanta na-
|
10
|
turae, ut homo nemo velit nisi hominis similis esse—
|
|
et quidem formica formicae. Sed tamen cuius hominis?
|
79.1
|
quotus enim quisque formonsus est: Athenis cum es-
|
|
sem, e gregibus epheborum vix singuli reperiebantur
|
|
—video quid adriseris, sed ita tamen se res habet.
|
|
Deinde nobis, qui concedentibus philosophis antiquis
|
5
|
adulescentulis delectamur, etiam vitia saepe iucunda
|
|
sunt. naevos in articulo pueri delectat Alcaeum; at est
|
|
corporis macula naevos; illi tamen hoc lumen videba-
|
|
tur. Q. Catulus, huius collegae et familiaris nostri pater,
|
|
dilexit municipem tuum Roscium, in quem etiam illud
|
10
|
est eius:
|
|
"constiteram exorientem Auroram forte salutans,
|
|
cum subito a laeva Roscius exoritur.
|
|
pace mihi liceat caelestes dicere vestra:
|
|
mortalis visus pulchrior esse deo."
|
15
|
huic deo pulchrior; at erat, sicuti hodie est, perversissi-
|
|
mis oculis: quid refert, si hoc ipsum salsum illi et ve-
|
|
nustum videbatur? Redeo ad deos. ecquos si non tam
|
80.1
|
strabones at paetulos esse arbitramur, ecquos naevum
|
|
habere, ecquos silos flaccos frontones capitones, quae
|
|
sunt in nobis, an omnia emendata in illis? Detur id
|
|
vobis; num etiam una est omnium facies? nam si plu-
|
5
|
res, aliam esse alia pulchriorem necesse est, igitur ali-
|
|
quis non pulcherrimus deus; si una omnium facies
|
|
est, florere in caelo Academiam necesse est: si enim
|
|
nihil inter deum et deum differt, nulla est apud deos
|
|
cognitio, nulla perceptio.
|
10
|