Ad hanc providentiam naturae tam diligentem tam-
|
2.140.1
|
que sollertem adiungi multa possunt, e quibus intelle-
|
|
gatur quantae res hominibus a dis quamque eximiae
|
|
tributae sint. Qui primum eos humo excitatos celsos
|
|
et erectos constituit, ut deorum cognitionem caelum in-
|
5
|
tuentes capere possent. sunt enim ex terra homines
|
|
non ut incolae atque habitatores sed quasi spectatores
|
|
superarum rerum atque caelestium, quarum spectacu-
|
|
lum ad nullum aliud genus animantium pertinet. Sen-
|
|
sus autem interpretes ac nuntii rerum in capite tam-
|
10
|
quam in arce mirifice ad usus necessarios et facti et
|
|
conlocati sunt. nam oculi tamquam speculatores altis-
|
|
simum locum optinent, ex quo plurima conspicientes
|
|
fungantur suo munere; et aures, cum sonum percipere
|
141.1
|
debeant qui natura in sublime fertur, recte in altis cor-
|
|
porum partibus collocatae sunt; itemque nares et, quod
|
|
omnis odor ad supera fertur, recte sursum sunt et,
|
|
quod cibi et potionis iudicium magnum earum est, non
|
5
|
sine causa vicinitatem oris secutae sunt. iam gustatus,
|
|
qui sentire eorum quibus vescimur genera deberet, ha-
|
|
bitat in ea parte oris qua esculentis et posculentis iter
|
|
natura patefecit. tactus autem toto corpore aequabiliter
|
|
fusus est, ut omnes ictus omnesque nimios et frigoris
|
10
|
et caloris adpulsus sentire possimus. atque ut in aedi-
|
|
ficiis architecti avertunt ab oculis naribusque domi-
|
|
norum ea quae profluentia necessario taetri essent ali-
|
|
quid habitura, sic natura res similis procul amandavit
|
|
a sensibus.
|
15
|
Quis vero opifex praeter naturam, qua nihil potest
|
142.1
|
esse callidius, tantam sollertiam persequi potuisset in
|
|
sensibus? Quae primum oculos membranis tenuissi-
|
|
mis vestivit et saepsit; quas primum perlucidas fecit
|
|
ut per eas cerni posset, firmas autem ut continerentur.
|
5
|
sed lubricos oculos fecit et mobiles, ut et declinarent
|
|
si quid noceret et aspectum quo vellent facile conver-
|
|
terent; aciesque ipsa qua cernimus, quae pupula voca-
|
|
tur, ita parva est ut ea quae nocere possint facile vitet;
|
|
palpebraeque, quae sunt tegmenta oculorum, mollissi-
|
10
|
mae tactu ne laederent aciem, aptissime factae et ad
|
|
claudendas pupulas ne quid incideret et ad aperiendas,
|
|
idque providit ut identidem fieri posset cum maxima
|
|
celeritate. munitaeque sunt palpebrae tamquam vallo
|
143.1
|
pilorum, quibus et apertis oculis si quid incideret re-
|
|
pelleretur et somno coniventibus, cum oculis ad cer-
|
|
nendum non egeremus, ut qui tamquam involuti quies-
|
|
cerent. latent praeterea utiliter et excelsis undique
|
5
|
partibus saepiuntur. primum enim superiora super-
|
|
ciliis obducta sudorem a capite et fronte defluentem
|
|
repellunt; genae deinde ab inferiore parte tutantur sub-
|
|
iectae leviterque eminentes; nasusque ita locatus est
|
|
ut quasi murus oculis interiectus esse videatur. Audi-
|
144.1
|
tus autem semper patet, eius enim sensu etiam dor-
|
|
mientes egemus, a quo cum sonus est acceptus etiam e
|
|
somno excitamur. flexuosum iter habet, ne quid intrare
|
|
possit si simplex et directum pateret; provisum etiam
|
5
|
ut si qua minima bestiola conaretur inrumpere in sor-
|
|
dibus aurium tamquam in visco inhaeresceret. extra
|
|
autem eminent quae appellantur aures, et tegendi causa
|
|
factae tutandique sensus, et ne adiectae voces laberen-
|
|
tur atque errarent prius quam sensus ab his pulsus
|
10
|
esset. sed duros et quasi corneolos habent introitus
|
|
multisque cum flexibus, quod his naturis relatus am-
|
|
plificatur sonus; quocirca et in fidibus testudine reso-
|
|
natur aut cornu, et ex tortuosis locis et inclusis referun-
|
|
tur ampliores. Similiter nares, quae semper propter
|
145.1
|
necessarias utilitates patent, contractiores habent in-
|
|
troitus, ne quid in eas quod noceat possit pervadere;
|
|
umoremque semper habent ad pulverem multaque alia
|
|
depellenda non inutilem. Gustatus praeclare saeptus
|
5
|
est; ore enim continetur et ad usum apte et ad inco-
|
|
lumitatis custodiam.
|
|