Quid vero hominum ratio non in caelum usque pene-
|
2.153.1
|
travit? soli enim ex animantibus nos astrorum ortus
|
|
obitus cursusque cognovimus, ab hominum genere fini-
|
|
tus est dies mensis annus, defectiones solis et lunae
|
|
cognitae praedictaeque in omne posterum tempus,
|
5
|
quae quantae quando futurae sint. Quae contuens ani-
|
|
mus accedit ad cognitionem deorum, e qua oritur pie-
|
|
tas, cui coniuncta iustitia est reliquaeque virtutes, e
|
|
quibus vita beata existit par et similis deorum, nulla
|
|
alia re nisi immortalitate, quae nihil ad bene vivendum
|
10
|
pertinet, cedens caelestibus.
|
|
Quibus rebus expositis satis docuisse videor hominis
|
|
natura quanto omnis anteiret animantes. ex quo debet
|
|
intellegi nec figuram situmque membrorum nec in-
|
|
genii mentisque vim talem effici potuisse fortuna.
|
15
|
Restat ut doceam atque aliquando perorem, omnia
|
154.1
|
quae sint in hoc mundo, quibus utantur homines, ho-
|
|
minum causa facta esse et parata.
|
|
Principio ipse mundus deorum hominumque causa
|
|
factus est, quaeque in eo sunt ea parata ad fructum
|
5
|
hominum et inventa sunt. Est enim mundus quasi
|
|
communis deorum atque hominum domus aut urbs
|
|
utrorumque; soli enim ratione utentes iure ac lege
|
|
vivunt. ut igitur Athenas et Lacedaemonem Athe-
|
|
niensium Lacedaemoniorumque causa putandum est
|
10
|
conditas esse, omniaque quae sint in his urbibus
|
|
eorum populorum recte esse dicuntur, sic quaecum-
|
|
que sunt in omni mundo deorum atque hominum
|
|
putanda sunt. Iam vero circumitus solis et lunae reli-
|
155.1
|
quorumque siderum, quamquam etiam ad mundi co-
|
|
haerentiam pertinent, tamen et spectaculum hominibus
|
|
praebent; nulla est enim insatiabilior species, nulla
|
|
pulchrior et ad rationem sollertiamque praestantior;
|
5
|
eorum enim cursus dimetati maturitates temporum et
|
|
varietates mutationesque cognovimus. quae si homini-
|
|
bus solis nota sunt, hominum facta esse causa iudi-
|
|
candum est. Terra vero feta frugibus et vario legu-
|
156.1
|
minum genere, quae cum maxuma largitate fundit, ea
|
|
ferarumne an hominum causa gignere videtur? quid
|
|
de vitibus olivetisque dicam, quarum uberrumi lae-
|
|
tissumique fructus nihil omnino ad bestias pertinent;
|
5
|
neque enim serendi neque colendi nec tempestive
|
|
demetendi percipiendique fructus neque condendi ac
|
|
reponendi ulla pecudum scientia est, earumque om-
|
|
nium rerum hominum est et usus et cura. ut fides
|
157.1
|
igitur et tibias eorum causa factas dicendum est qui
|
|
illis uti possent, sic ea quae dixi is solis confitendum
|
|
est esse parata qui utuntur, nec, si quae bestiae furan-
|
|
tur aliquid ex is aut rapiunt, illarum quoque causa
|
5
|
ea nata esse dicemus. neque enim homines murum
|
|
aut formicarum causa frumentum condunt sed coniu-
|
|
gum et liberorum et familiarum suarum; itaque
|
|
bestiae furtim ut dixi fruuntur, domini palam et libere;
|
|
hominum igitur causa eas rerum copias comparatas
|
158.1
|
fatendum est. nisi forte tanta ubertas varietas<que> po-
|
|
morum eorumque iucundus non gustatus solum sed
|
|
odoratus etiam et aspectus dubitationem adfert quin
|
|
hominibus solis ea natura donaverit. Tantumque ab-
|
5
|
est ut haec bestiarum etiam causa parata sint, ut
|
|
ipsas bestias hominum gratia generatas esse videa-
|
|
mus. quid enim oves aliud adferunt nisi ut earum
|
|
villis confectis atque contextis homines vestiantur;
|
|
quae quidem neque ali neque sustentari neque ullum
|
10
|
fructum edere ex se sine cultu hominum et curatione
|
|
potuissent. canum vero tam fida custodia tamque
|
|
amans dominorum adulatio tantumque odium in ex-
|
|
ternos et tam incredibilis ad investigandum sagacitas
|
|
narium tanta alacritas in venando quid significat aliud
|
15
|
nisi se ad hominum commoditates esse generatos. quid
|
159.1
|
de bubus loquar; quorum ipsa terga declarant non
|
|
esse se ad onus accipiendum figurata, cervices autem
|
|
natae ad iugum, tum vires umerorum et latitudines ad
|
|
aratra †extrahenda. quibus cum terrae subigerentur fis-
|
5
|
sione glebarum ab illo aureo genere, ut poetae lo-
|
|
quuntur, vis nulla umquam adferebatur:
|
|
"ferrea tum vero proles exorta repentest
|
|
ausaque funestum primast fabricarier ensem
|
|
et gustare manu iunctum domitumque iuvencum":
|
10
|
tanta putabatur utilitas percipi e bubus, ut eorum vis-
|
|
ceribus vesci scelus haberetur. longum est mulorum
|
|
persequi utilitates et asinorum, quae certe ad hominum
|
|
usum paratae sunt. sus vero quid habet praeter escam;
|
160.1
|
cui quidem ne putesceret animam ipsam pro sale da-
|
|
tam dicit esse Chrysippus; qua pecude, quod erat ad
|
|
vescendum hominibus apta, nihil genuit natura fecun-
|
|
dius. quid multitudinem suavitatemque piscium dicam,
|
5
|
quid avium; ex quibus tanta percipitur voluptas, ut
|
|
interdum Pronoea nostra Epicurea fuisse videatur,
|
|
atque eae ne caperentur quidem nisi hominum ratione
|
|
atque sollertia; quamquam avis quasdam, et alites et
|
|
oscines, ut nostri augures appellant, rerum auguran-
|
10
|
darum causa esse natas putamus. iam vero immanes
|
161.1
|
et feras beluas nanciscimur venando, ut et vescamur
|
|
is et exerceamur in venando ad similitudinem bellicae
|
|
disciplinae et utamur domitis et condocefactis, ut ele-
|
|
phantis, multaque ex earum corporibus remedia morbis
|
5
|
et vulneribus eligamus, sicut ex quibusdam stirpibus
|
|
et herbis, quarum utilitates longinqui temporis usu et
|
|
periclitatione percepimus. Totam licet animis tam-
|
|
quam oculis lustrare terram mariaque omnia: cernes
|
|
iam spatia frugifera atque inmensa camporum vestitus-
|
10
|
que densissimos montium, pecudum pastus, tum in-
|
|
credibili cursus maritimos celeritate. Nec vero supra
|
162.1
|
terram sed etiam in intumis eius tenebris plurimarum
|
|
rerum latet utilitas, quae ad usum hominum orta ab
|
|
hominibus solis invenitur.
|
|