Lael. Atqui Cato gratissimum nobis, ut etiam pro
|
6.1
|
Scipione pollicear, feceris, si, quoniam speramus, vo-
|
|
lumus quidem certe senes fieri, multo ante a te didi-
|
|
cerimus quibus facillime rationibus ingravescentem
|
|
aetatem ferre possimus.
|
5
|
Cato. Faciam vero Laeli, praesertim si utrique ve-
|
|
strum, ut dicis, gratum futurum est.
|
|
Lael. Volumus sane, nisi molestum est Cato, tam-
|
|
quam longam aliquam viam confeceris quam nobis
|
|
quoque ingrediundum sit, istuc quo pervenisti, videre
|
10
|
quale sit.
|
|
Cato. Faciam, ut potero Laeli. saepe enim interfui
|
7.1
|
querelis aequalium meorum (pares autem vetere pro-
|
|
verbio cum paribus facillime congregantur), quae C.
|
|
Salinator, quae Sp. Albinus, homines consulares, nostri
|
|
fere aequales, deplorare solebant, tum quod voluptati-
|
5
|
bus carerent, sine quibus vitam nullam putarent, tum
|
|
quod spernerentur ab eis a quibus essent coli soliti.
|
|
qui mihi non id videbantur accusare quod esset ac-
|
|
cusandum. nam si id culpa senectutis accideret, eadem
|
|
mihi usu venirent reliquisque omnibus maioribus na-
|
10
|
tu quorum ego multorum cognovi senectutem sine que-
|
|
rela, qui se et libidinum vinculis laxatos esse non mo-
|
|
leste ferrent nec a suis despicerentur. sed omnium
|
|
istius modi querelarum in moribus est culpa, non in
|
|
aetate. moderati enim et nec difficiles nec inhumani
|
15
|
senes tolerabilem senectutem agunt, inportunitas au-
|
|
tem et inhumanitas omni aetati molesta est.
|
|
Lael. Est, ut dicis, Cato; sed fortasse dixerit quis-
|
8.1
|
piam tibi propter opes et copias et dignitatem tuam
|
|
tolerabiliorem senectutem videri, id autem non posse
|
|
multis contingere.
|
|