'Cedo quí vestram rem públicam tantam ámisistis
|
20.7
|
tám cito?' sic enim percontantibus in Naevi poetae
|
|
Ludo respondentur et alia et hoc in primis: 'provénie-
|
|
bant orátores noví, stulti adulescéntuli.' temeritas est
|
10
|
videlicet florentis aetatis, prudentia senescentis.
|
|
At memoria minuitur. credo, nisi eam exerceas, aut
|
21.1
|
etiam si sis natura tardior. Themistocles omnium ci-
|
|
vium perceperat nomina; num igitur censetis eum, cum
|
|
aetate processisset, qui Aristides esset, Lysimachum
|
|
salutare solitum? equidem non modo eos novi qui
|
5
|
sunt, sed eorum patres etiam et avos nec sepulcra le-
|
|
gens vereor quod aiunt, ne memoriam perdam; his
|
|
enim ipsis legendis in memoriam redeo mortuorum.
|
|
nec vero quemquam senem audivi oblitum quo loco
|
|
thesaurum obruisset; omnia quae curant meminerunt,
|
10
|
vadimonia constituta, qui sibi, cui ipsi debeant. quid?
|
22.1
|
iuris consulti, quid? pontifices, quid? augures, quid?
|
|
philosophi senes quam multa meminerunt! manent in-
|
|
genia senibus, modo permaneat studium et industria,
|
|
neque ea solum in claris et honoratis viris, sed in vita
|
5
|
etiam privata et quieta. Sophocles ad summam se-
|
|
nectutem tragoedias fecit; quod propter studium cum
|
|
rem neglegere familiarem videretur, a filiis in iudi-
|
|
cium vocatus est, ut quem ad modum nostro more male
|
|
rem gerentibus patribus bonis interdici solet, sic illum
|
10
|
quasi desipientem a re familiari removerent iudices.
|
|
tum senex dicitur eam fabulam quam in manibus habe-
|
|
bat et proxime scripserat, Oedipum Coloneum, recitasse
|
|
iudicibus quaesisseque num illud carmen desipientis
|
|
videretur. quo recitato sententiis iudicum est liberatus.
|
15
|
num igitur hunc, num Homerum Hesiodum Simoni-
|
23.1
|
dem Stesichorum, num quos ante dixi, Isocraten Gor-
|
|
gian, num philosophorum principes, Pythagoram De-
|
|
mocritum, num Platonem, num Xenocraten, num postea
|
|
Zenonem Cleanthem aut eum quem vos etiam vidistis
|
5
|
Romae, Diogenem Stoicum, coegit in suis studiis ob-
|
|
mutescere senectus? an in omnibus his studiorum agi-
|
|
tatio vitae aequalis fuit? age ut ista divina studia
|
|
omittamus, possum nominare ex agro Sabino rusticos
|
|
Romanos vicinos et familiares meos; quibus absenti-
|
24.1
|
bus numquam fere ulla in agro maiora opera fiunt,
|
|
non serendis, non percipiendis, non condendis fructi-
|
|
bus. quamquam in aliis minus hoc mirum est; nemo
|
|
enim est tam senex qui se annum non putet posse vi-
|
5
|
vere; sed idem in eis elaborant quae sciunt nihil ad se
|
|
omnino pertinere: 'serit arbores, quae alteri saeculo
|
|
prosint', ut ait Statius noster in Synephebis. nec vero
|
25.1
|
dubitat agricola, quamvis sit senex, quaerenti cui serat,
|
|
respondere: 'dis inmortalibus, qui me non accipere mo-
|
|
do haec a maioribus voluerunt, sed etiam posteris pro-
|
|
dere.' et melius Caecilius de sene alteri saeculo pro-
|
5
|
spiciente quam illud idem:
|
|
'Edepól senectus, sí nil quicquam aliúd viti
|
|
adpórtes tecum, cum ádvenis, unum íd sat est,
|
|
quod díu vivendo múlta quae non vólt, videt.'
|
|
et multa fortasse quae volt! atque in ea quae non volt,
|
10
|
saepe etiam adulescentia incurrit. Illud vero idem Cae-
|
|
cilius vitiosius:
|
|
'Tum equidem ín senecta hoc députo misérrimum,
|
|
sentíre ea aetate éumpse esse odiosum álteri.'
|
|
iucundum potius quam odiosum. ut enim adulescen-
|
26.1
|
tibus bona indole praeditis sapientes senes delectantur
|
|
leviorque fit senectus eorum qui a iuventute coluntur
|
|
et diliguntur, sic adulescentes senum praeceptis gau-
|
|
dent quibus ad virtutum studia ducuntur; nec minus
|
5
|
intellego me vobis quam mihi vos esse iucundos. sed
|
|
videtis ut senectus non modo languida atque iners non
|
|
sit, verum etiam sit operosa et semper agens aliquid
|
|
et moliens, tale scilicet quale cuiusque studium in su-
|
|
periore vita fuit. quid? qui etiam addiscunt aliquid?
|
10
|
ut et Solonem versibus gloriantem videmus qui se co-
|
|
tidie aliquid addiscentem dicit senem fieri, et ego feci,
|
|
qui litteras Graecas senex didici; quas quidem sic avide
|
|
arripui, quasi diuturnam sitim explere cupiens, ut ea
|
|
ipsa mihi nota essent quibus me nunc exemplis uti
|
15
|
videtis. quod cum fecisse Socratem in fidibus audirem,
|
|
vellem equidem etiam illud (discebant enim fidibus
|
|
antiqui), sed in litteris certe elaboravi.
|
|