Ac mihi quidem videntur e locis quoque ipsis, qui 1.93.1
a quibusque incolebantur, divinationum oportunitates
esse ductae. Etenim Aegyptii et Babylonii in cam-
porum patentium aequoribus habitantes, cum ex terra
nihil emineret, quod contemplationi caeli officere pos- 5
set, omnem curam in siderum cognitione posuerunt,
Etrusci autem, quod religione inbuti studiosius et cre-
brius hostias immolabant, extorum cognitioni se ma-
xume dediderunt, quodque propter aëris crassitudinem
de caelo apud eos multa fiebant, et quod ob eandem 10
causam multa invisitata partim e caelo, alia ex terra
oriebantur, quaedam etiam ex hominum pecudumve
conceptu et satu, ostentorum exercitatissimi inter-
pretes exstiterunt. Quorum quidem vim, ut tu soles
dicere, verba ipsa prudenter a maioribus posita decla- 15
rant. Quia enim ostendunt, portendunt, monstrant,
praedicunt, ostenta, portenta, monstra, prodigia dicun-
tur. Arabes autem et Phryges et Cilices, quod pastu 94.1
pecudum maxume utuntur campos et montes hieme
et aestate peragrantes, propterea facilius cantus avium
et volatus notaverunt; eademque et Pisidiae causa fuit
et huic nostrae Umbriae. Tum Caria tota praecipue- 5
que Telmesses, quos ante dixi, quod agros uberrumos
maximeque fertiles incolunt, in quibus multa propter
fecunditatem fingi gignique possunt, in ostentis ani-
madvertendis diligentes fuerunt.
  Quis vero non videt in optuma quaque re publica 95.1
plurimum auspicia et reliqua divinandi genera va-
luisse? Quis rex umquam fuit, quis populus, qui non
uteretur praedictione divina? neque solum in pace,
sed in bello multo etiam magis, quo maius erat cer- 5
tamen et discrimen salutis. Omitto nostros, qui nihil
in bello sine extis agunt, nihil sine auspiciis domi
[habent auspicia]; externa videamus: Namque et Athe-
nienses omnibus semper publicis consiliis divinos quos-
dam sacerdotes, quos μάντεις vocant, adhibuerunt, et 10
Lacedaemonii regibus suis augurem adsessorem dede-
runt, itemque senibus (sic enim consilium publicum
appellant) augurem interesse voluerunt, iidemque de
rebus maioribus semper aut Delphis oraclum aut ab
Hammone aut a Dodona petebant. Lycurgus quidem, 96.1
qui Lacedaemoniorum rem publicam temperavit, leges
suas auctoritate Apollinis Delphici confirmavit; quas
cum vellet Lysander commutare, eadem est prohibi-
tus religione. Atque etiam qui praeerant Lacedaemo- 5
niis, non contenti vigilantibus curis in Pasiphaae fano,
quod est in agro propter urbem, somniandi causa ex-
cubabant, quia vera quietis oracla ducebant. Ad nostra 97.1
iam redeo. Quotiens senatus decemviros ad libros ire
iussit! quantis in rebus quamque saepe responsis ha-
ruspicum paruit! Nam et cum duo visi soles sunt et
cum tres lunae et cum faces, et cum sol nocte visus 5
est, et cum e caelo fremitus auditus, et cum caelum
discessisse visum est atque in eo animadversi globi,
delata etiam ad senatum labe agri Privernatis, cum
ad infinitam altitudinem terra desedisset Apuliaque
maximis terrae motibus conquassata esset (quibus por- 10
tentis magna populo Romano bella perniciosaeque se-
ditiones denuntiabantur; inque his omnibus responsa
haruspicum cum Sibyllae versibus congruebant); quid?
cum Cumis Apollo sudavit, Capuae Victoria? quid? 98.1
ortus androgyni nonne fatale quoddam monstrum fuit?
quid? cum fluvius Atratus sanguine fluxit? quid? cum
saepe lapidum, sanguinis non numquam, terrae inter-
dum, quondam etiam lactis imber defluxit? quid? cum 5
in Capitolio ictus Centaurus e caelo est, in Aventino
portae et homines, Tusculi aedes Castoris et Pollucis
Romaeque Pietatis: nonne et haruspices ea respon-
derunt, quae evenerunt, et in Sibyllae libris eaedem
repertae praedictiones sunt? 10