Neque solum deorum voces Pythagorei observita- 1.102.1
verunt, sed etiam hominum, quae vocant omina. Quae
maiores nostri quia valere censebant, idcirco omnibus
rebus agendis 'quod bonum, faustum, felix fortu-
natumque esset' praefabantur, rebusque divinis, quae 5
publice fierent, ut 'faverent linguis', imperabatur
inque feriis imperandis, ut 'litibus et iurgiis se
abstinerent'. Itemque in lustranda colonia ab eo,
qui eam deduceret, et cum imperator exercitum, cen-
sor populum lustraret, bonis nominibus, qui hostias 10
ducerent, eligebantur. Quod idem in dilectu consules
observant, ut primus miles fiat bono nomine. Quae 103.1
quidem a te scis et consule et imperatore summa cum
religione esse servata. Praerogativam etiam maiores
omen iustorum comitiorum esse voluerunt. Atque ego
exempla ominum nota proferam: L. Paulus consul 5
iterum, cum ei bellum ut cum rege Perse gereret ob-
tigisset, ut ea ipsa die domum ad vesperum rediit,
filiolam suam Tertiam, quae tum erat admodum parva,
osculans animum advertit tristiculam. 'Quid est',
inquit, 'mea Tertia? quid tristis es?' 'Mi pater', 10
inquit, 'Persa periit.' Tum ille artius puellam con-
plexus: 'Accipio', inquit, 'mea filia, omen'. Erat
autem mortuus catellus eo nomine. L. Flaccum, fla- 104.1
minem Martialem, ego audivi, cum diceret Caeciliam
Metelli, cum vellet sororis suae filiam in matrimonium
conlocare, exisse in quoddam sacellum ominis capiendi
causa, quod fieri more veterum solebat. Cum virgo 5
staret et Caecilia in sella sederet neque diu ulla vox
exstitisset, puellam defatigatam petisse a matertera,
ut sibi concederet, paulisper ut in eius sella requiesce-
ret; illam autem dixisse: 'Vero, mea puella, tibi
concedo meas sedes.' Quod omen res consecuta 10
est; ipsa enim brevi mortua est, virgo autem nupsit,
cui Caecilia nupta fuerat. Haec posse contemni vel
etiam rideri praeclare intellego, sed id ipsum est deos
non putare, quae ab iis significantur, contemnere.