Hoc nimirum est illud, quod de Socrate accepimus,
|
1.122.1
|
quodque ab ipso in libris Socraticorum saepe dicitur,
|
|
esse divinum quiddam, quod δαιμόνιον appellat, cui sem-
|
|
per ipse paruerit numquam impellenti, saepe revocanti.
|
|
Et Socrates quidem (quo quem auctorem meliorem
|
5
|
quaerimus?) Xenophonti consulenti, sequereturne Cy-
|
|
rum, posteaquam exposuit, quae ipsi videbantur: 'Et
|
|
nostrum quidem', inquit, 'humanum est consi-
|
|
lium; sed de rebus et obscuris et incertis ad
|
|
Apollinem censeo referundum', ad quem etiam
|
10
|
Athenienses publice de maioribus rebus semper rettule-
|
|
runt. Scriptum est item, cum Critonis, sui familiaris,
|
123.1
|
oculum alligatum vidisset, quaesivisse, quid esset; cum
|
|
autem ille respondisset in agro ambulanti ramulum
|
|
adductum, ut remissus esset, in oculum suum recidisse,
|
|
tum Socrates: 'Non enim paruisti mihi revocanti,
|
5
|
cum uterer, qua soleo, praesagitione divina.'
|
|
Idem etiam Socrates, cum apud Delium male pugna-
|
|
tum esset Lachete praetore fugeretque cum ipso La-
|
|
chete, ut ventum est in trivium, eadem, qua ceteri,
|
|
fugere noluit. Quibus quaerentibus, cur non eadem
|
10
|
via pergeret, deterreri se a deo dixit; cum quidem ii,
|
|
qui alia via fugerant, in hostium equitatum inciderunt.
|
|
Permulta conlecta sunt ab Antipatro, quae mirabiliter
|
|
a Socrate divinata sunt; quae praetermittam; tibi enim
|
|
nota sunt, mihi ad commemorandum non necessaria.
|
15
|
Illud tamen eius philosophi magnificum ac paene di-
|
124.1
|
vinum, quod, cum impiis sententiis damnatus esset,
|
|
aequissimo animo se dixit mori; neque enim domo
|
|
egredienti neque illud suggestum, in quo causam di-
|
|
xerat, ascendenti signum sibi ullum, quod consuesset,
|
5
|
a deo quasi mali alicuius inpendentis datum.
|
|