Hoc loco Chrysippus aestuans falli sperat Chal-
|
15.1
|
daeos ceterosque divinos, neque eos usuros esse con-
|
|
iunctionibus, ut ita sua percepta pronuntient: 'Si quis
|
|
natus est oriente Canicula, is in mari non morietur',
|
|
sed potius ita dicant: 'Non et natus est quis oriente
|
5
|
Canicula, et is in mari morietur.' O licentiam iocu-
|
|
larem! ne ipse incidat in Diodorum, docet Chaldaeos,
|
|
quo pacto eos exponere percepta oporteat. Quaero
|
|
enim, si Chaldaei ita loquantur, ut negationes infini-
|
|
tarum coniunctionum potius quam infinita conexa po-
|
10
|
nant, cur idem medici, cur geometrae, cur reliqui fa-
|
|
cere non possint. Medicus in primis, quod erit ei
|
|
perspectum in arte, non ita proponet: 'Si cui venae
|
|
sic moventur, is habet febrim', sed potius illo modo:
|
|
'Non et venae sic <cui> moventur, et is febrim non
|
15
|
habet.' Itemque geometres non ita dicet: 'In sphaera
|
|
maximi orbes medii inter se dividuntur', sed potius
|
|
illo modo: 'Non et sunt in sphaera maximi orbes, et
|
|
ii non medii inter se dividuntur.' Quid est, quod non
|
16.1
|
possit isto modo ex conexo transferri ad coniunctio-
|
|
num negationem? Et quidem aliis modis easdem res
|
|
efferre possumus. Modo dixi: 'In sphaera maximi or-
|
|
bes medii inter se dividuntur'; possum dicere: 'Si
|
5
|
in sphaera maximi orbes erunt', possum dicere: 'Quia
|
|
in sphaera maximi orbes erunt'. Multa genera sunt
|
|
enuntiandi nec ullum distortius quam hoc, quo Chry-
|
|
sippus sperat Chaldaeos contentos Stoicorum causa fore.
|
|
Illorum tamen nemo ita loquitur; maius est enim
|
17.1
|
has contortiones orationis quam signorum ortus obi-
|
|
tusque perdiscere. Sed ad illam Diodori contentionem,
|
|
quam περὶ δυνατῶν appellant, revertamur, in qua,
|
|
quid valeat id, quod fieri possit, anquiritur. Placet
|
5
|
igitur Diodoro id solum fieri posse, quod aut verum
|
|
sit aut verum futurum sit. Qui locus attingit hanc
|
|
quaestionem, nihil fieri, quod non necesse fuerit, et,
|
|
quicquid fieri possit, id aut esse iam aut futurum
|
|
esse, nec magis commutari ex veris in falsa posse ea,
|
10
|
quae futura, quam ea, quae facta sunt; sed in factis
|
|
inmutabilitatem apparere, in futuris quibusdam, quia
|
|
non apparet, ne inesse quidem videri, ut in eo, qui
|
|
mortifero morbo urgeatur, verum sit 'Hic morietur
|
|
hoc morbo', at hoc idem si vere dicatur in eo, in quo
|
15
|
vis morbi tanta non appareat, nihilo minus futurum sit.
|
|
Ita fit, ut commutatio ex vero in falsum ne in futuro
|
|
quidem ulla fieri possit. Nam 'Morietur Scipio' talem
|
|
vim habet, ut, quamquam de futuro dicitur, tamen ut id
|
|
non possit convertere in falsum; de homine enim dicitur,
|
20
|
cui necesse est mori. Sic si diceretur: 'Morietur noctu
|
18.1
|
in cubiculo suo vi oppressus Scipio', vere diceretur;
|
|
id enim fore diceretur, quod esset futurum; futurum
|
|
autem fuisse ex eo, quia factum est, intellegi debet.
|
|
Nec magis erat verum 'Morietur Scipio' quam 'Mo-
|
5
|
rietur illo modo', nec magis necesse mori Scipioni
|
|
quam illo modo mori, nec magis inmutabile ex vero
|
|
in falsum 'Necatus est Scipio' quam 'Necabitur
|
|
Scipio'; nec, cum haec ita sint, est causa, cur Epicu-
|
|
rus fatum extimescat et ab atomis petat praesidium
|
10
|
easque de via deducat et uno tempore suscipiat res
|
|
duas inenodabiles, unam, ut sine causa fiat aliquid,
|
|
ex quo existet, ut de nihilo quippiam fiat, quod nec
|
|
ipsi nec cuiquam physico placet, alteram, ut, cum duo
|
|
individua per inanitatem ferantur, alterum e regione
|
15
|
moveatur, alterum declinet. Licet enim Epicuro con-
|
19.1
|
cedenti omne enuntiatum aut verum aut falsum esse
|
|
non vereri, ne omnia fato fieri sit necesse; non enim
|
|
aeternis causis naturae necessitate manantibus verum
|
|
est id, quod ita enuntiatur: 'Descendit in Academiam
|
5
|
Carneades', nec tamen sine causis, sed interest inter
|
|
causas fortuito antegressas et inter causas cohibentis
|
|
in se efficientiam naturalem. Ita et semper verum
|
|
fuit 'Morietur Epicurus, cum duo et septuaginta an-
|
|
nos vixerit, archonte Pytharato', neque tamen erant
|
10
|
causae fatales, cur ita accideret, sed, quod ita cecidit,
|
|
<serie> certa causarum casurum, sicut cecidit, fuit. Nec
|
20.1
|
ii, qui dicunt inmutabilia esse, quae futura sint, nec
|
|
posse verum futurum convertere in falsum, fati ne-
|
|
cessitatem confirmant, sed verborum vim interpretan-
|
|
tur. At qui introducunt causarum seriem sempiter-
|
5
|
nam, ii mentem hominis voluntate libera spoliatam
|
|
necessitate fati devinciunt.
|
|