Gradus autem plures sunt societatis hominum. Ut
|
1.53.1
|
enim ab illa infinita discedatur, proprior est eiusdem
|
|
gentis, nationis, linguae, qua maxime homines coniun-
|
|
guntur. Interius etiam est eiusdem esse civitatis; mul-
|
|
ta enim sunt civibus inter se communia, forum, fana,
|
5
|
porticus, viae, leges, iura, iudicia, suffragia, consuetu-
|
|
dines praeterea et familiaritates multisque cum multis
|
|
res rationesque contractae. Artior vero colligatio est
|
|
societatis propinquorum; ab illa enim inmensa socie-
|
|
tate humani generis in exiguum angustumque con-
|
10
|
cluditur. Nam cum sit hoc natura commune animan-
|
54.1
|
tium, ut habeant libidinem procreandi, prima societas
|
|
in ipso coniugio est, proxima in liberis, deinde una
|
|
domus, communia omnia; id autem est principium ur-
|
|
bis et quasi seminarium rei publicae. Sequuntur fra-
|
5
|
trum coniunctiones, post consobrinorum sobrinorum-
|
|
que, qui cum una domo iam capi non possint, in alias
|
|
domos tamquam in colonias exeunt. Sequuntur co-
|
|
nubia et affinitates ex quibus etiam plures propinqui;
|
|
quae propagatio et suboles origo est rerum publica-
|
10
|
rum. Sanguinis autem coniunctio et benivolentia de-
|
|
vincit homines <et> caritate. Magnum est enim eadem
|
55.1
|
habere monumenta maiorum, eisdem uti sacris, sepul-
|
|
chra habere communia. [¹⁷Sed omnium societatum nulla
|
|
praestantior est, nulla firmior, quam cum viri boni
|
|
moribus similes sunt familiaritate coniuncti; illud
|
5
|
enim honestum, quod saepe dicimus, etiam si in alio
|
|
cernimus, tamen nos movet atque illi in quo id inesse
|
|
videtur amicos facit.]¹⁷ Et quamquam omnis virtus nos
|
56.1
|
ad se allicit facitque, ut eos diligamus, in quibus ipsa
|
|
inesse videatur, tamen iustitia et liberalitas id maxime
|
|
efficit. [¹⁷Nihil autem est amabilius nec copulatius, quam
|
|
morum similitudo bonorum; in quibus enim eadem
|
5
|
studia sunt, eaedem voluntates, in iis fit, ut aeque
|
|
quisque altero delectetur ac se ipso, efficiturque id,
|
|
quod Pythagoras vult in amicitia, ut unus fiat ex plu-
|
|
ribus.]¹⁷ Magna etiam illa communitas est, quae con-
|
|
ficitur ex beneficiis ultro et citro datis acceptis, quae
|
10
|
et mutua et grata dum sunt, inter quos ea sunt firma
|
|
devinciuntur societate. Sed cum omnia ratione animo-
|
57.1
|
que lustraris, omnium societatum nulla est gravior, nulla
|
|
carior quam ea, quae cum re publica est uni cuique
|
|
nostrum. Cari sunt parentes, cari liberi, propinqui, fa-
|
|
miliares, sed omnes omnium caritates patria una com-
|
5
|
plexa est, pro qua quis bonus dubitet mortem oppe-
|
|
tere, si ei sit profuturus? Quo est detestabilior isto-
|
|
rum immanitas, qui lacerarunt omni scelere patriam
|
|
et in ea funditus delenda occupati et sunt et fuerunt.
|
|
Sed si contentio quaedam et comparatio fiat, quibus
|
58.1
|
plurimum tribuendum sit officii, principes sint patria et
|
|
parentes, quorum beneficiis maximis obligati sumus
|
|
proximi liberi totaque domus, quae spectat in nos solos
|
|
neque aliud ullum potest habere perfugium, deinceps
|
5
|
bene convenientes propinqui, quibuscum communis
|
|
etiam fortuna plerumque est. Quamobrem necessaria
|
|
praesidia vitae debentur his maxime quos ante dixi, vita
|
|
autem victusque communis, consilia, sermones, cohor-
|
|
tationes, consolationes, interdum etiam obiurgationes
|
10
|
in amicitiis vigent maxime, estque ea iucundissima
|
|
amicitia, quam similitudo morum coniugavit.
|
|