Gradus autem plures sunt societatis hominum. Ut 1.53.1
enim ab illa infinita discedatur, proprior est eiusdem
gentis, nationis, linguae, qua maxime homines coniun-
guntur. Interius etiam est eiusdem esse civitatis; mul-
ta enim sunt civibus inter se communia, forum, fana, 5
porticus, viae, leges, iura, iudicia, suffragia, consuetu-
dines praeterea et familiaritates multisque cum multis
res rationesque contractae. Artior vero colligatio est
societatis propinquorum; ab illa enim inmensa socie-
tate humani generis in exiguum angustumque con- 10
cluditur. Nam cum sit hoc natura commune animan- 54.1
tium, ut habeant libidinem procreandi, prima societas
in ipso coniugio est, proxima in liberis, deinde una
domus, communia omnia; id autem est principium ur-
bis et quasi seminarium rei publicae. Sequuntur fra- 5
trum coniunctiones, post consobrinorum sobrinorum-
que, qui cum una domo iam capi non possint, in alias
domos tamquam in colonias exeunt. Sequuntur co-
nubia et affinitates ex quibus etiam plures propinqui;
quae propagatio et suboles origo est rerum publica- 10
rum. Sanguinis autem coniunctio et benivolentia de-
vincit homines <et> caritate. Magnum est enim eadem 55.1
habere monumenta maiorum, eisdem uti sacris, sepul-
chra habere communia. [¹⁷Sed omnium societatum nulla
praestantior est, nulla firmior, quam cum viri boni
moribus similes sunt familiaritate coniuncti; illud 5
enim honestum, quod saepe dicimus, etiam si in alio
cernimus, tamen nos movet atque illi in quo id inesse
videtur amicos facit.]¹⁷ Et quamquam omnis virtus nos 56.1
ad se allicit facitque, ut eos diligamus, in quibus ipsa
inesse videatur, tamen iustitia et liberalitas id maxime
efficit. [¹⁷Nihil autem est amabilius nec copulatius, quam
morum similitudo bonorum; in quibus enim eadem 5
studia sunt, eaedem voluntates, in iis fit, ut aeque
quisque altero delectetur ac se ipso, efficiturque id,
quod Pythagoras vult in amicitia, ut unus fiat ex plu-
ribus.]¹⁷ Magna etiam illa communitas est, quae con-
ficitur ex beneficiis ultro et citro datis acceptis, quae 10
et mutua et grata dum sunt, inter quos ea sunt firma
devinciuntur societate. Sed cum omnia ratione animo- 57.1
que lustraris, omnium societatum nulla est gravior, nulla
carior quam ea, quae cum re publica est uni cuique
nostrum. Cari sunt parentes, cari liberi, propinqui, fa-
miliares, sed omnes omnium caritates patria una com- 5
plexa est, pro qua quis bonus dubitet mortem oppe-
tere, si ei sit profuturus? Quo est detestabilior isto-
rum immanitas, qui lacerarunt omni scelere patriam
et in ea funditus delenda occupati et sunt et fuerunt.
Sed si contentio quaedam et comparatio fiat, quibus 58.1
plurimum tribuendum sit officii, principes sint patria et
parentes, quorum beneficiis maximis obligati sumus
proximi liberi totaque domus, quae spectat in nos solos
neque aliud ullum potest habere perfugium, deinceps 5
bene convenientes propinqui, quibuscum communis
etiam fortuna plerumque est. Quamobrem necessaria
praesidia vitae debentur his maxime quos ante dixi, vita
autem victusque communis, consilia, sermones, cohor-
tationes, consolationes, interdum etiam obiurgationes 10
in amicitiis vigent maxime, estque ea iucundissima
amicitia, quam similitudo morum coniugavit.