Multi autem et sunt et fuerunt, qui eam, quam dico, 1.69.6
tranquillitatem expetentes a negotiis publicis se re-
moverint ad otiumque perfugerint, in his et nobilissimi
philosophi longeque principes et quidam homines se-
veri et graves, nec populi nec principum mores ferre 10
potuerunt vixeruntque non nulli in agris delectati re
sua familiari. His idem propositum fuit quod regibus, 70.1
ut ne qua re egerent, ne cui parerent, libertate uteren-
tur, cuius proprium est sic vivere ut velis. Quare cum
hoc commune sit potentiae cupidorum cum his, quos
dixi, otiosis, alteri se adipisci id posse arbitrantur, si 5
opes magnas habeant, alteri si contenti sint et suo et
parvo. In quo neutrorum omnino contemnenda sen-
tentia est, sed et facilior et tutior et minus aliis gra-
vis aut molesta vita est otiosorum, fructuosior autem
hominum generi et ad claritatem amplitudinemque 10
aptior eorum, qui se ad rem publicam et ad magnas
res gerendas accomodaverunt. Quapropter et iis for- 71.1
sitan concedendum sit rem publicam non capessenti-
bus, qui excellenti ingenio doctrinae sese dediderunt,
et iis, qui aut valitudinis imbecillitate aut aliqua gra-
viore causa impediti a re publica recesserunt, cum 5
eius administrandae potestatem aliis laudemque con-
cederent. Quibus autem talis nulla sit causa, si despi-
cere se dicant ea, quae plerique mirentur, imperia et
magistratus, iis non modo non laudi, verum etiam
vitio dandum puto. Quorum iudicium in eo, quod 10
gloriam contemnant et pro nihilo putent, difficile
factu est non probare, sed videntur labores et mo-
lestias, tum offensionum et repulsarum quasi quan-
dam ignominiam timere et infamiam. Sunt enim qui
in rebus contrariis parum sibi constent, voluptatem 15
severissime contemnant, in dolore sint molliores, glo-
riam neglegant, frangantur infamia atque ea quidem
non satis constanter. Sed iis qui habent a natura ad- 72.1
iumenta rerum gerendarum, abiecta omni cunctatione
adipiscendi magistratus et gerenda res publica est;
nec enim aliter aut regi civitas aut declarari animi
magnitudo potest. Capessentibus autem rem publicam 5
nihil minus quam philosophis, haud scio an magis
etiam, et magnificentia et despicientia adhibenda sit
rerum humanarum, quam saepe dico, et tranquillitas
animi atque securitas, si quidem nec anxii futuri sunt
et cum gravitate constantiaque victuri. Quae faciliora 10
sunt philosophis, quo minus multa patent in eorum 73.1
vita, quae fortuna feriat, et quo minus multis rebus
egent, et quia si quid adversi eveniat, tam graviter
cadere non possunt. Quocirca non sine causa maiores
motus animorum concitantur [maioraque efficiendi] 5
rem publicam gerentibus quam quietis, quo magis iis
et magnitudo est animi adhibenda et vacuitas ab an-
goribus. Ad rem gerendam autem qui accedit, caveat,
ne id modo consideret, quam illa res honesta sit, sed
etiam ut habeat efficiendi facultatem; in quo ipso con- 10
siderandum est, ne aut temere desperet propter igna-
viam aut nimis confidat propter cupiditatem. In om-
nibus autem negotiis priusquam adgrediare, adhi-
benda est praeparatio diligens.