Multi autem et sunt et fuerunt, qui eam, quam dico,
|
1.69.6
|
tranquillitatem expetentes a negotiis publicis se re-
|
|
moverint ad otiumque perfugerint, in his et nobilissimi
|
|
philosophi longeque principes et quidam homines se-
|
|
veri et graves, nec populi nec principum mores ferre
|
10
|
potuerunt vixeruntque non nulli in agris delectati re
|
|
sua familiari. His idem propositum fuit quod regibus,
|
70.1
|
ut ne qua re egerent, ne cui parerent, libertate uteren-
|
|
tur, cuius proprium est sic vivere ut velis. Quare cum
|
|
hoc commune sit potentiae cupidorum cum his, quos
|
|
dixi, otiosis, alteri se adipisci id posse arbitrantur, si
|
5
|
opes magnas habeant, alteri si contenti sint et suo et
|
|
parvo. In quo neutrorum omnino contemnenda sen-
|
|
tentia est, sed et facilior et tutior et minus aliis gra-
|
|
vis aut molesta vita est otiosorum, fructuosior autem
|
|
hominum generi et ad claritatem amplitudinemque
|
10
|
aptior eorum, qui se ad rem publicam et ad magnas
|
|
res gerendas accomodaverunt. Quapropter et iis for-
|
71.1
|
sitan concedendum sit rem publicam non capessenti-
|
|
bus, qui excellenti ingenio doctrinae sese dediderunt,
|
|
et iis, qui aut valitudinis imbecillitate aut aliqua gra-
|
|
viore causa impediti a re publica recesserunt, cum
|
5
|
eius administrandae potestatem aliis laudemque con-
|
|
cederent. Quibus autem talis nulla sit causa, si despi-
|
|
cere se dicant ea, quae plerique mirentur, imperia et
|
|
magistratus, iis non modo non laudi, verum etiam
|
|
vitio dandum puto. Quorum iudicium in eo, quod
|
10
|
gloriam contemnant et pro nihilo putent, difficile
|
|
factu est non probare, sed videntur labores et mo-
|
|
lestias, tum offensionum et repulsarum quasi quan-
|
|
dam ignominiam timere et infamiam. Sunt enim qui
|
|
in rebus contrariis parum sibi constent, voluptatem
|
15
|
severissime contemnant, in dolore sint molliores, glo-
|
|
riam neglegant, frangantur infamia atque ea quidem
|
|
non satis constanter. Sed iis qui habent a natura ad-
|
72.1
|
iumenta rerum gerendarum, abiecta omni cunctatione
|
|
adipiscendi magistratus et gerenda res publica est;
|
|
nec enim aliter aut regi civitas aut declarari animi
|
|
magnitudo potest. Capessentibus autem rem publicam
|
5
|
nihil minus quam philosophis, haud scio an magis
|
|
etiam, et magnificentia et despicientia adhibenda sit
|
|
rerum humanarum, quam saepe dico, et tranquillitas
|
|
animi atque securitas, si quidem nec anxii futuri sunt
|
|
et cum gravitate constantiaque victuri. Quae faciliora
|
10
|
sunt philosophis, quo minus multa patent in eorum
|
73.1
|
vita, quae fortuna feriat, et quo minus multis rebus
|
|
egent, et quia si quid adversi eveniat, tam graviter
|
|
cadere non possunt. Quocirca non sine causa maiores
|
|
motus animorum concitantur [maioraque efficiendi]
|
5
|
rem publicam gerentibus quam quietis, quo magis iis
|
|
et magnitudo est animi adhibenda et vacuitas ab an-
|
|
goribus. Ad rem gerendam autem qui accedit, caveat,
|
|
ne id modo consideret, quam illa res honesta sit, sed
|
|
etiam ut habeat efficiendi facultatem; in quo ipso con-
|
10
|
siderandum est, ne aut temere desperet propter igna-
|
|
viam aut nimis confidat propter cupiditatem. In om-
|
|
nibus autem negotiis priusquam adgrediare, adhi-
|
|
benda est praeparatio diligens.
|
|