Nec vero audiendi qui graviter inimicis irascendum
|
1.88.1
|
putabunt idque magnanimi et fortis viri esse cense-
|
|
bunt; nihil enim laudabilius, nihil magno et praeclaro
|
|
viro dignius placabilitate atque clementia. In liberis
|
|
vero populis et in iuris aequabilitate exercenda etiam
|
5
|
est facilitas et altitudo animi quae dicitur, ne si irasca-
|
|
mur aut intempestive accedentibus aut impudenter ro-
|
|
gantibus in morositatem inutilem et odiosam incida-
|
|
mus et tamen ita probanda est mansuetudo atque cle-
|
|
mentia, ut adhibeatur rei publicae causa severitas, sine
|
10
|
qua administrari civitas non potest. omnis autem et
|
|
animadversio et castigatio contumelia vacare debet
|
|
neque ad eius, qui punitur aliquem aut verbis castigat,
|
|
sed ad rei publicae utilitatem referri. Cavendum est
|
89.1
|
etiam ne maior poena quam culpa sit et ne isdem de
|
|
causis alii plectantur, alii ne appellentur quidem. pro-
|
|
hibenda autem maxime est ira puniendo; numquam
|
|
enim iratus qui accedet ad poenam mediocritatem
|
5
|
illam tenebit, quae est inter nimium et parum, quae
|
|
placet Peripateticis et recte placet, modo ne laudarent
|
|
iracundiam et dicerent utiliter a natura datam. illa
|
|
vero omnibus in rebus repudianda est optandumque,
|
|
ut ii, qui praesunt rei publicae, legum similes sint,
|
10
|
quae ad puniendum non iracundia, sed aequitate du-
|
|
cuntur.
|
|
Atque etiam in rebus prosperis et ad voluntatem
|
90.1
|
nostram fluentibus superbiam magnopere, fastidium
|
|
arrogantiamque fugiamus. nam ut adversas res, sic
|
|
secundas inmoderate ferre levitatis est praeclaraque
|
|
est aequabilitas in omni vita et idem semper vultus
|
5
|
eademque frons, ut de Socrate idemque de C. Laelio
|
|
accepimus. Philippum quidem Macedonum regem re-
|
|
bus gestis et gloria superatum a filio, facilitate et hu-
|
|
manitate video superiorem fuisse. itaque alter semper
|
|
magnus, alter saepe turpissimus, ut recte praecipere
|
10
|
videantur, qui monent, ut, quanto superiores simus,
|
|
tanto nos geramus summissius. Panaetius quidem
|
|
Africanum auditorem et familiarem suum solitum ait
|
|
dicere, 'ut equos propter crebras contentiones proeli-
|
|
orum ferocitate exultantes domitoribus tradere so-
|
15
|
leant, ut is facilioribus possint uti, sic homines secun-
|
|
dis rebus ecfrenatos sibique praefidentes tamquam in
|
|
gyrum rationis et doctrinae duci oportere, ut perspi-
|
|
cerent rerum humanarum imbecillitatem varietatem-
|
|
que fortunae'. Atque etiam in secundissimis rebus
|
91.1
|
maxime est utendum consilio amicorum isque maior
|
|
etiam quam ante tribuenda auctoritas. Isdemque tem-
|
|
poribus cavendum est ne assentatoribus patefaciamus
|
|
aures neve adulari nos sinamus, in quo falli facile est.
|
5
|
tales enim nos esse putamus, ut iure laudemur; ex
|
|
quo nascuntur innumerabilia peccata, cum homines
|
|
inflati opinionibus turpiter irridentur et in maximis
|
|
versantur erroribus. sed haec quidem hactenus. Illud
|
92.1
|
autem sic est iudicandum, maximas geri res et maximi
|
|
animi ab is, qui res publicas regant, quod earum ad-
|
|
ministratio latissime pateat ad plurimosque pertineat;
|
|
esse autem magni animi et fuisse multos etiam in
|
5
|
vita otiosa, qui aut investigarent aut conarentur ma-
|
|
gna quaedam seseque suarum rerum finibus contine-
|
|
rent aut interiecti inter philosophos et eos, qui rem
|
|
publicam administrarent, delectarentur re sua fami-
|
|
liari, non eam quidem omni ratione exaggerantes ne-
|
10
|
que excludentes ab eius usu suos potiusque et amicis
|
|
impertientes et rei publicae, si quando usus esset. quae
|
|
primum bene parta sit nullo neque turpi quaestu ne-
|
|
que odioso, [¹⁷tum quam plurimis, modo dignis, se uti-
|
|
lem praebeat]¹⁷ deinde augeatur ratione, diligentia, par-
|
15
|
simonia [¹⁷nec libidini potius luxuriaeque quam liberali-
|
|
tati et beneficentiae pareat]¹⁷. Haec praescripta servan-
|
|
tem licet magnifice, graviter animoseque vivere atque
|
|
etiam simpliciter, fideliter, vere hominum amice.
|
|