Quinque igitur rationibus propositis officii perse-
|
2.9.1
|
quendi, quarum duae ad decus honestatemque perti-
|
|
nerent, duae ad commoda vitae, copias, opes, facul-
|
|
tates, quinta ad eligendi iudicium, si quando ea, quae
|
|
dixi, pugnare inter se viderentur, honestatis pars con-
|
5
|
fecta est, quam quidem tibi cupio esse notissimam.
|
|
Hoc autem de quo nunc agimus, id ipsum est, quod
|
|
utile appellatur. In quo verbo lapsa consuetudo de-
|
|
flexit de via sensimque eo deducta est, ut honestatem
|
|
ab utilitate secernens constitueret esse honestum ali-
|
10
|
quid, quod utile non esset, et utile, quod non ho-
|
|
nestum, qua nulla pernicies maior hominum vi-
|
|
tae potuit afferri. Summa quidem auctoritate phi-
|
10.1
|
losophi severe sane atque honeste haec tria genera
|
|
confusa cogitatione distinguunt: quicquid enim iustum
|
|
sit, id etiam utile esse censent, itemque quod ho-
|
|
nestum, idem iustum, ex quo efficitur, ut, quicquid
|
5
|
honestum sit, idem sit utile. Quod qui parum perspi-
|
|
ciunt, ii saepe versutos homines et callidos admiran-
|
|
tes, malitiam sapientiam iudicant. Quorum error eri-
|
|
piendus est opinioque omnis ad eam spem tradu-
|
|
cenda, ut honestis consiliis iustisque factis, non fraude
|
10
|
et malitia se intellegant ea, quae velint, consequi
|
|
posse. Quae ergo ad vitam hominum tuendam perti-
|
11.1
|
nent, partim sunt inanima, ut aurum, argentum, ut
|
|
ea, quae gignuntur e terra, ut alia generis eiusdem,
|
|
partim animalia, quae habent suos impetus et rerum
|
|
appetitus. Eorum autem rationis expertia sunt, alia
|
5
|
ratione utentia. Expertes rationis equi, boves, reli-
|
|
quae pecudes, apes, quarum opere efficitur aliquid ad
|
|
usum hominum atque vitam. Ratione autem utentium
|
|
duo genera ponunt, deorum unum, alterum hominum.
|
|
Deos placatos pietas efficiet et sanctitas; proxime au-
|
10
|
tem et secundum deos homines hominibus maxime
|
|
utiles esse possunt. Earumque item rerum, quae no-
|
12.1
|
ceant et obsint, eadem divisio est. Sed quia deos no-
|
|
cere non putant, iis exceptis homines hominibus obesse
|
|
plurimum arbitrantur. Ea enim ipsa, quae inanima
|
|
diximus, pleraque sunt hominum operis effecta, quae
|
5
|
nec haberemus, nisi manus et ars accessisset, nec iis
|
|
sine hominum administratione uteremur. Neque enim
|
|
valitudinis curatio neque navigatio, neque agricultura
|
|
neque frugum fructuumque reliquorum perceptio et
|
|
conservatio sine hominum opera ulla esse potuisset.
|
10
|
Iam vero et earum rerum quibus abundaremus, ex-
|
13.1
|
portatio, et earum quibus egeremus invectio certe
|
|
nulla esset, nisi iis muneribus homines fungerentur.
|
|
Eademque ratione nec lapides ex terra exciderentur
|
|
ad usum nostrum necessarii, nec ferrum, aes, aurum,
|
5
|
argentum effoderetur penitus abditum sine hominum
|
|
labore et manu. Tecta vero, quibus et frigorum vis
|
|
pelleretur et calorum molestiae sedarentur, unde aut
|
|
initio generi humano dari potuissent aut postea sub-
|
|
venire, si aut vi tempestatis aut terrae motu aut ve-
|
10
|
tustate cecidissent, nisi communis vita ab hominibus
|
|
harum rerum auxilia petere didicisset? Adde ductus
|
14.1
|
aquarum, derivationes fluminum, agrorum inrigatio-
|
|
nes, moles oppositas fluctibus, portus manu factos,
|
|
quae unde sine hominum opere habere possemus? Ex
|
|
quibus multisque aliis perspicuum est, qui fructus
|
5
|
quaeque utilitates ex rebus iis, quae sint inanima, per-
|
|
cipiantur, eas nos nullo modo sine hominum manu
|
|
atque opera capere potuisse. Qui denique ex bestiis
|
|
fructus aut quae commoditas, nisi homines adiuva-
|
|
rent, percipi posset? Nam et qui principes inveniendi
|
10
|
fuerunt, quem ex quaque belua usum habere posse-
|
|
mus, homines certe fuerunt, nec hoc tempore sine ho-
|
|
minum opera aut pascere eas aut domare aut tueri
|
|
aut tempestivos fructus ex iis capere possemus; ab
|
|
eisdemque et eae, quae nocent, interficiuntur et, quae
|
15
|
usui possunt esse, capiuntur. Quid enumerem artium
|
15.1
|
multitudinem, sine quibus vita omnino nulla esse po-
|
|
tuisset? Qui enim aegris subveniret<ur>, quae esset
|
|
oblectatio valentium, qui victus aut cultus, nisi tam
|
|
multae nobis artes ministrarent quibus rebus exculta
|
5
|
hominum vita tantum distat a victu et cultu bestiarum.
|
|
Urbes vero sine hominum coetu non potuissent nec
|
|
aedificari nec frequentari, ex quo leges moresque con-
|
|
stituti, tum iuris aequa discriptio certaque vivendi
|
|
disciplina; quas res et mansuetudo animorum conse-
|
10
|
cuta et verecundia est effectumque, ut esset vita mu-
|
|
nitior atque ut dando et accipiendo mutandisque fa-
|
|
cultatibus et commodis nulla re egeremus.
|
|