Longiores hoc loco sumus quam necesse est. Quis 2.16.1
est enim, cui non perspicua sint illa, quae pluribus
verbis a Panaetio commemorantur, neminem neque
ducem bello nec principem domi magnas res et salu-
tares sine hominum studiis gerere potuisse. Comme- 5
moratur ab eo Themistocles, Pericles, Cyrus, Agesilaos,
Alexander, quos negat sine adiumentis hominum tantas
res efficere potuisse. Utitur in re non dubia testibus non
necessariis. Atque ut magnas utilitates adipiscimur
conspiratione hominum atque consensu, sic nulla tam 10
detestabilis pestis est, quae non homini ab homine
nascatur. Est Dicaearchi liber de interitu hominum,
Peripatetici magni et copiosi, qui collectis ceteris cau-
sis eluvionis, pestilentiae, vastitatis, beluarum etiam
repentinae multitudinis, quarum impetu docet quae- 15
dam hominum genera esse consumpta, deinde com-
parat, quanto plures deleti sint homines hominum
impetu, id est bellis aut seditionibus, quam omni re-
liqua calamitate.
  Cum igitur hic locus nihil habeat dubitationis, quin 17.1
homines plurimum hominibus et prosint et obsint,
proprium hoc statuo esse virtutis, conciliare animos
hominum et ad usus suos adiungere. Itaque, quae in
rebus inanimis quaeque in usu et tractatione belua- 5
rum fiunt utiliter ad hominum vitam, artibus ea tri-
buuntur operosis, hominum autem studia, ad amplifi-
cationem nostrarum rerum prompta ac parata, viro-
rum praestantium sapientia et virtute excitantur. Ete- 18.1
nim virtus omnis tribus in rebus fere vertitur, quarum
una est in perspiciendo, quid in quaque re verum sin-
cerumque sit, quid consentaneum cuique, quid con-
sequens, ex quo quaeque gignantur, quae cuiusque rei 5
causa sit, alterum cohibere motus animi turbatos, quos
Graeci πάθη nominant, appetitionesque, quas illi ὁρμάς,
oboedientes efficere rationi, tertium iis, quibuscum
congregemur, uti moderate et scienter, quorum studiis
ea, quae natura desiderat, expleta cumulataque ha- 10
beamus, per eosdemque, si quid importetur nobis in-
commodi, propulsemus ulciscamurque eos, qui nocere
nobis conati sint, tantaque poena adficiamus, quan-
tam aequitas humanitasque patiatur. Quibus autem 19.1
rationibus hanc facultatem assequi possimus, ut ho-
minum studia complectamur eaque teneamus, dice-
mus, neque ita multo post, sed pauca ante dicenda
sunt. Magnam vim esse in fortuna in utramque par- 5
tem, vel secundas ad res vel adversas, quis ignorat? Nam
et cum prospero flatu eius utimur, ad exitus pervehimur
optatos et cum reflavit, affligimur. Haec igitur ipsa
fortuna ceteros casus rariores habet, primum ab ina-
nimis procellas, tempestates, naufragia, ruinas, incen- 10
dia, deinde a bestiis ictus, morsus, impetus. Haec ergo,
ut dixi, rariora. At vero interitus exercituum, ut pro- 20.1
xime trium, saepe multorum clades imperatorum, ut
nuper summi et singularis viri, invidiae praeterea mul-
titudinis atque ob eas bene meritorum saepe civium ex-
pulsiones, calamitates, fugae, rursusque secundae res, 5
honores, imperia, victoriae, quamquam fortuita sunt,
tamen sine hominum opibus et studiis neutram in partem
effici possunt. Hoc igitur cognito dicendum est, quonam
modo hominum studia ad utilitates nostras allicere atque
excitare possimus. Quae si longior fuerit oratio cum 10
magnitudine utilitatis comparetur; ita fortasse etiam
brevior videbitur.