Sed cum duplex ratio sit orationis, quarum in altera
|
2.48.1
|
sermo sit, in altera contentio, non est id quidem dubium,
|
|
quin contentio orationis maiorem vim habeat ad gloriam
|
|
—ea est enim, quam eloquentiam dicimus—sed ta-
|
|
men difficile dictu est, quantopere conciliet animos
|
5
|
comitas adfabilitasque sermonis. Extant epistolae et
|
|
Philippi ad Alexandrum et Antipatri ad Cassandrum
|
|
et Antigoni ad Philippum filium, trium prudentissi-
|
|
morum,—sic enim accepimus—quibus praecipiunt,
|
|
ut oratione benigna multitudinis animos ad benivolen-
|
10
|
tiam alliciant militesque blande appellando sermone
|
|
deleniant. Quae autem in multitudine cum contentione
|
|
habetur oratio, ea saepe universam excitat gloriam.
|
|
Magna est enim admiratio copiose sapienterque di-
|
|
centis, quam qui audiunt intellegere etiam et sapere
|
15
|
plus quam ceteros arbitrantur. Si vero inest in ora-
|
|
tione mixta modestia gravitas nihil admirabilius fieri
|
|
potest, eoque magis, si ea sunt in adulescente. Sed
|
49.1
|
cum sint plura causarum genera, quae eloquentiam
|
|
desiderent, multique in nostra re publica adulescentes
|
|
et apud iudices et apud populum et apud senatum di-
|
|
cendo laudem assecuti sint, maxima est admiratio in
|
5
|
iudiciis, quorum ratio duplex est. Nam ex accusatione
|
|
et ex defensione constat, quarum etsi laudabilior est de-
|
|
fensio, tamen etiam accusatio probata persaepe est.
|
|
Dixi paulo ante de Crasso. Idem fecit adulescens M.
|
|
Antonius. Etiam P. Sulpicii eloquentiam accusatio in-
|
10
|
lustravit, cum seditiosum et inutilem civem, C. Nor-
|
|
banum, in iudicium vocavit. Sed hoc quidem non est
|
50.1
|
saepe faciendum nec umquam nisi aut rei publicae
|
|
causa, ut ii, quos ante dixi, aut ulciscendi gratia, ut
|
|
duo Luculli, aut patrocinii, ut nos pro Siculis, pro
|
|
Sardis [in Albucio] Iulius. In accusando etiam M.'
|
5
|
Aquilio L. Fufii cognita industria est. Semel igitur
|
|
aut non saepe certe. Sin erit, cui faciendum sit sae-
|
|
pius, rei publicae tribuat hoc muneris, cuius inimicos
|
|
ulcisci saepius non est reprehendendum; modus tamen
|
|
adsit. Duri enim hominis, vel potius vix hominis
|
10
|
videtur periculum capitis inferre multis. Id cum peri-
|
|
culosum ipsi est, tum etiam sordidum ad famam com-
|
|
mittere, ut accusator nominere; quod contigit M.
|
|
Bruto, summo genere nato, illius filio, qui iuris civi-
|
|
lis in primis peritus fuit. Atque etiam hoc praeceptum
|
51.1
|
officii diligenter tenendum est, ne quem umquam in-
|
|
nocentem iudicio capitis arcessas; id enim sine sce-
|
|
lere fieri nullo pacto potest. Nam quid est tam in-
|
|
humanum, quam eloquentiam a natura ad salutem ho-
|
5
|
minum et ad conservationem datam ad bonorum pe-
|
|
stem perniciemque convertere? Nec tamen, ut hoc fu-
|
|
giendum est, item est habendum religioni nocentem
|
|
aliquando, modo ne nefarium impiumque defendere.
|
|
Vult hoc multitudo, patitur consuetudo, fert etiam hu-
|
10
|
manitas. Iudicis est semper in causis verum sequi,
|
|
patroni non numquam veri simile, etiam si minus sit
|
|
verum, defendere, quod scribere, praesertim cum de
|
|
philosophia scriberem, non auderem, nisi idem pla-
|
|
ceret gravissimo Stoicorum Panaetio. Maxime autem
|
15
|
et gloria paritur et gratia defensionibus, eoque maior,
|
|
si quando accidit, ut ei subveniatur, qui potentis ali-
|
|
cuius opibus circumveniri urgerique videatur, ut nos
|
|
et saepe alias et adulescentes contra L. Sullae domi-
|
|
nantis opes pro Sex. Roscio Amerino fecimus, quae,
|
20
|
ut scis, extat oratio.
|
|