At enim cum permagna praemia sunt, est causa
|
3.79.1
|
peccandi. C. Marius, cum a spe consulatus longe abes-
|
|
set et iam septimum annum post praeturam iaceret
|
|
neque petiturus umquam consulatum videretur, Q. Me-
|
|
tellum, cuius legatus erat, summum virum et civem
|
5
|
cum ab eo, imperatore suo, Romam missus esset, apud
|
|
populum Romanum criminatus est, bellum illum du-
|
|
cere, si se consulem fecissent, brevi tempore aut vivum
|
|
aut mortuum Iugurtham se in potestatem populi Ro-
|
|
mani redacturum. Itaque factus est ille quidem con-
|
10
|
sul, sed a fide iustitiaque discessit, qui optimum et
|
|
gravissimum civem, cuius legatus et a quo missus
|
|
esset, in invidiam falso crimine adduxerit. Ne noster
|
80.1
|
quidem Gratidianus officio viri boni functus est tum,
|
|
cum praetor esset, collegiumque praetorium tribuni
|
|
plebi adhibuissent, ut res nummaria de communi sen-
|
|
tentia constitueretur; iactabatur enim temporibus illis
|
5
|
nummus sic, ut nemo posset scire, quid haberet. Con-
|
|
scripserunt communiter edictum cum poena atque iu-
|
|
dicio constitueruntque, ut omnes simul in rostra post
|
|
meridiem escenderent. Et ceteri quidem alius alio:
|
|
Marius ab subselliis in rostra recta idque, quod com-
|
10
|
muniter compositum fuerat, solus edixit. Et ea res,
|
|
si quaeris, ei magno honori fuit; omnibus vicis sta-
|
|
tuae, ad eas tus, cerei. Quid multa? Nemo umquam
|
|
multitudini fuit carior. Haec sunt, quae conturbent in
|
81.1
|
deliberatione non numquam, cum id, in quo violatur
|
|
aequitas, non ita magnum, illud autem, quod ex eo
|
|
paritur, permagnum videtur, ut Mario praeripere col-
|
|
legis et tribunis plebi popularem gratiam non ita
|
5
|
turpe, consulem ob eam rem fieri, quod sibi tum pro-
|
|
posuerat, valde utile videbatur. Sed omnium una re-
|
|
gula est, quam tibi cupio esse notissimam: aut illud,
|
|
quod utile videtur, turpe ne sit, aut si turpe est, ne
|
|
videatur esse utile. Quid igitur? possumusne aut
|
10
|
illum Marium virum bonum iudicare aut hunc? Ex-
|
|
plica atque excute intellegentiam tuam, ut videas, quae
|
|
sit in ea species <et> forma et notio viri boni. Cadit
|
|
ergo in virum bonum mentiri, emolumenti sui causa
|
|
criminari, praeripere, fallere? Nihil profecto minus.
|
15
|
Est ergo ulla res tanti aut commodum ullum tam ex-
|
82.1
|
petendum, ut viri boni et splendorem et nomen amit-
|
|
tas? Quid est, quod afferre tantum utilitas ista, quae
|
|
dicitur, possit, quantum auferre, si boni viri nomen
|
|
eripuerit, fidem iustitiamque detraxerit? [¹⁷Quid enim
|
5
|
interest, utrum ex homine se convertat quis in beluam
|
|
an hominis figura immanitatem gerat beluae?]¹⁷
|
|