Sed quoniam a quattuor fontibus honestatis primo 3.96.1
libro officia duximus, in eisdem versemur, cum doce-
bimus, ea, quae videantur esse utilia neque sint, quam
sint virtutis inimica. Ac de prudentia quidem, quam
vult imitari malitia, itemque de iustitia, quae semper 5
est utilis, disputatum est. Reliquae sunt duae partes
honestatis quarum altera in animi excellentis magni-
tudine et praestantia cernitur, altera in conformatione
et moderatione continentiae et temperantiae.
  Utile videbatur Ulixi, ut quidem poetae tragici pro- 97.1
diderunt, nam apud Homerum, optimum auctorem, ta-
lis de Ulixe nulla suspicio est, sed insimulant eum tra-
goediae simulatione insaniae militiam subterfugere
voluisse. Non honestum consilium, at utile, ut aliquis 5
fortasse dixerit, regnare et Ithacae vivere otiose cum
parentibus, cum uxore, cum filio. Ullum tu decus in
cotidianis laboribus cum hac tranquillitate conferen-
dum putas? Ego vero istam contemnendam et abicien-
dam, quoniam quae honesta non sit ne utilem quidem 10
esse arbitror. Quid enim auditurum putas fuisse Uli- 98.1
xem, si in illa simulatione perseverasset? Qui cum
maximas res gesserit in bello, tamen haec audiat ab
Aiace
    "Cuius ipse princeps iuris iurandi fuit, 5
    Quod omnes scitis, solus neglexit fidem.
    Furere adsimulare, ne coiret, institit.
    Quod ni Palamedi perspicax prudentia
    Istius percepset malitiosam audaciam
    Fide sacratae ius perpetuo falleret." 10