xvi Kal. Febr. 56
|
|
<M. CICERO S. D. P. LENTULO PRO COS.>
|
|
Id. Ian. in senatu nihil est confectum propterea quod dies
|
1.2.1.1
|
magna ex parte consumptus est altercatione Lentuli consulis
|
|
et Canini tribuni pl. eo die nos quoque multa verba fecimus
|
|
maximeque visi sumus senatum commemoratione tuae
|
|
voluntatis erga illum ordinem permovere. itaque postridie
|
5
|
placuit ut breviter sententias diceremus. videbatur enim
|
|
reconciliata nobis voluntas esse senatus, quod cum dicendo
|
|
tum singulis appellandis rogandisque perspexeram. itaque
|
|
cum sententia prima Bibuli pronuntiata esset, ut tres legati
|
|
regem reducerent, secunda Hortensi, ut tu sine exercitu
|
10
|
reduceres, tertia Volcaci, ut Pompeius reduceret, postulatum
|
|
est ut Bibuli sententia divideretur. quatenus de religione
|
|
dicebat, cui quidem rei iam obsisti non poterat, Bibulo
|
|
adsensum est; de tribus legatis frequentes ierunt in alia
|
|
omnia. proxima erat Hortensi sententia, cum Lupus tribunus
|
2.1
|
pl., quod ipse de Pompeio rettulisset, intendere coepit ante
|
|
se oportere discessionem facere quam consules. eius orationi
|
|
vehementer ab omnibus reclamatum est; erat enim et iniqua
|
|
et nova. consules neque concedebant neque valde repugna-
|
5
|
bant; diem consumi volebant, id quod est factum. per-
|
|
spiciebant enim in Hortensi sententiam multis partibus pluris
|
|
ituros, quamquam aperte ut Volcacio adsentirentur multi
|
|
rogabantur, atque id ipsum consulibus invitis; nam ii Bibuli
|
|
sententiam valere cupierant. hac controversia usque ad
|
3.1
|
noctem ducta senatus dimissus est.
|
|
Ego eo die casu apud Pompeium cenavi nactusque tempus
|
|
hoc magis idoneum quam umquam antea, quod post tuum
|
|
discessum is dies honestissimus nobis fuerat in senatu, ita sum
|
5
|
cum illo locutus ut mihi viderer animum hominis ab omni
|
|
alia cogitatione ad tuam dignitatem tuendam traducere.
|
|
quem ego ipsum cum audio, prorsus eum libero omni
|
|
suspicione cupiditatis; cum autem eius familiaris omnium
|
|
ordinum video, perspicio, id quod iam omnibus est apertum,
|
10
|
totam rem istam iam pridem a certis hominibus non invito
|
|
rege ipso consiliariisque eius esse corruptam.
|
|
Haec scripsi a. d. XVI Kal. Febr. ante lucem. eo die
|
4.1
|
senatus erat futurus. nos in senatu, quem ad modum spero,
|
|
dignitatem nostram, ut potest in tanta hominum perfidia et
|
|
iniquitate, retinebimus. quod ad popularem rationem attinet,
|
|
hoc videmur esse consecuti, ut ne quid agi cum populo aut
|
5
|
salvis auspiciis aut salvis legibus aut denique sine vi posset.
|
|
de his rebus pridie quam haec scripsi senatus auctoritas
|
|
gravissima intercessit; cui cum Cato et Caninius inter-
|
|
cessissent, tamen est perscripta. eam ad te missam esse
|
|
arbitror. de ceteris rebus quicquid erit actum scribam ad te et
|
10
|
ut quam rectissime agatur omni mea cura, opera, diligentia,
|
|
gratia providebo.
|
|