c. Mai.(?) 46 Romae
|
|
CICERO DOMITIO
|
|
Non ea res me deterruit quo minus, postea quam in Italiam
|
6.22.1.1
|
venisti, litteras ad te mitterem quod tu ad me nullas miseras,
|
|
sed quia nec quid tibi pollicerer ipse egens rebus omnibus
|
|
nec quid suaderem, cum mihimet ipsi consilium deesset, nec
|
|
quid consolationis adferrem in tantis malis reperiebam. haec
|
5
|
quamquam nihilo meliora sunt nunc [etiam] atque etiam
|
|
multo desperatiora, tamen inanis esse meas litteras quam
|
|
nullas malui.
|
|
Ego si te intellegerem plus conatum esse suscipere rei
|
2.1
|
publicae causa muneris quam quantum praestare potuisses,
|
|
tamen, quibuscumque rebus possem, ad eam condicionem te
|
|
vivendi quae daretur quaeque esset hortarer. sed cum consili
|
|
tui bene fortiterque suscepti eum tibi finem statueris quem
|
5
|
ipsa Fortuna terminum nostrarum contentionum esse
|
|
voluisset, oro obtestorque te pro vetere nostra coniunctione
|
|
ac necessitudine proque summa mea in te benevolentia et
|
|
tua in me pari te ut nobis, parenti, coniugi, tuisque omnibus,
|
|
quibus es fuistique semper carissimus, salvum conserves,
|
10
|
incolumitati tuae tuorumque qui ex te pendent consulas,
|
|
quae didicisti quaeque ab adulescentia pulcherrime a sapi-
|
|
entissimis viris tradita memoria et scientia comprehendisti
|
|
iis hoc tempore utare, quos coniunctos summa benevolentia
|
|
plurimisque officiis amisisti eorum desiderium, si non aequo
|
15
|
animo, at forti feras.
|
|
Ego quid possim nescio, vel potius me parum posse sentio.
|
3.1
|
illud tamen tibi polliceor, me quaecumque saluti dignitatique
|
|
tuae conducere arbitrabor tanto studio esse facturum quanto
|
|
semper tu et studio et officio in meis rebus fuisti. hanc meam
|
|
voluntatem ad matrem tuam, optimam feminam tuique
|
5
|
amantissimam, detuli. si quid ad me scripseris, ita faciam ut
|
|
te velle intellexero. sin autem tu minus scripseris, ego tamen
|
|
omnia quae tibi utilia esse arbitrabor summo studio
|
|
diligenterque curabo.
|
|
Vale.
|
10
|