| Ian. 51(?) | |
| M. CICERO S. D. M. MARIO | |
| Mandatum tuum curabo diligenter. sed homo acutus ei | 7.2.1.1 |
| mandasti potissimum cui expediret illud venire quam | |
| plurimo. sed eo vidisti multum quod praefinisti quo ne pluris | |
| emerem. quod si mihi permisisses, qui meus amor in te est, | |
| confecissem cum coheredibus. nunc, quoniam tuum pretium | 5 |
| novi, illicitatorem potius ponam quam illud minoris veneat. | |
| sed de ioco satis est. tuum negotium agam, sicuti debeo, | 2.1 |
| diligenter. | |
| De Bursa te gaudere certo scio, sed nimis verecunde mihi | |
| gratularis. putas enim, ut scribis, propter hominis sordis | |
| minus me magnam illam laetitiam putare. credas mihi velim | 5 |
| magis me iudicio hoc quam morte inimici laetatum. primum | |
| enim iudicio malo quam gladio, deinde gloria potius amici | |
| quam calamitate; in primisque me delectavit tantum studium | |
| bonorum in me exstitisse contra incredibilem contentionem | |
| clarissimi et potentissimi viri. postremo (vix veri simile | 3.1 |
| fortasse videatur) oderam multo peius hunc quam illum | |
| ipsum Clodium. illum enim oppugnaram, hunc defenderam; | |
| et ille, cum omnis res publica in meo capite discrimen esset | |
| habitura, magnum quiddam spectavit, nec sua sponte sed | 5 |
| eorum auxilio qui me stante stare non poterant, hic simiolus | |
| animi causa me in quem inveheretur delegerat persuaseratque | |
| non nullis invidis meis se in me emissarium semper fore. | |
| quam ob rem valde iubeo gaudere te. magna res gesta est. | |
| numquam ulli fortiores cives fuerunt quam qui ausi sunt eum | 10 |
| contra tantas opes eius a quo ipsi lecti iudices erant con- | |
| demnare. quod fecissent numquam nisi iis dolori meus fuisset | |
| dolor. | |
| Nos hic in multitudine et celebritate iudiciorum et novis | 4.1 |
| legibus ita distinemur ut cottidie vota faciamus ne inter- | |
| caletur, ut quam primum te videre possimus. |