c. xv Kal. Mai. 49 in Liguria
CAELIUS CICERONI SAL.
Exanimatus tuis litteris, quibus te nihil nisi triste cogitare 8.16.1.1
ostendisti neque id quid esset perscripsisti neque non tamen
quale esset quod cogitares aperuisti, has ad te ilico litteras
scripsi.
  Per fortunas tuas, Cicero, per liberos te oro et obsecro ne 5
quid gravius de salute et incolumitate tua consulas. nam deos
hominesque amicitiamque nostram testificor me tibi prae-
dixisse neque temere monuisse sed, postquam Caesarem
convenerim sententiamque eius qualis futura esset parta
victoria cognorim, te certiorem fecisse. si existimas eandem 10
rationem fore Caesaris in dimittendis adversariis et con-
dicionibus ferendis, erras. nihil nisi atrox et saevum cogitat
atque etiam loquitur. iratus senatui exiit, his intercessionibus
plane incitatus est; non mehercules erit deprecationi locus.
  Qua re si tibi tu, si filius unicus, si domus, si spes tuae 2.1
reliquae tibi carae sunt, si aliquid apud te nos, si vir optimus,
gener tuus, valemus, quorum fortunam non debes velle
conturbare, ut eam causam in cuius victoria salus nostra est
odisse aut relinquere cogamur aut impiam cupiditatem 5
contra salutem tuam habeamus * * * denique illud cogita,
quod offensae fuerit in ista cunctatione te subisse. nunc te
contra victorem Caesarem facere quem dubiis rebus laedere
noluisti et ad eos fugatos accedere quos resistentis sequi
nolueris summae stultitiae est. vide ne, dum pudet te parum 10
optimatem esse, parum diligenter quid optimum sit eligas.
quod si totum tibi persuadere non possum, saltem dum quid 3.1
de Hispaniis agamus scitur exspecta; quas tibi nuntio adventu
Caesaris fore nostras. quam isti spem habeant amissis
Hispaniis nescio; quod porro tuum consilium sit ad desperatos
accedere non me dius fidius reperio. 5
  Hoc quod tu non dicendo mihi significasti Caesar audierat 4.1
ac, simul atque 'have' mihi dixit, statim quid de te audisset
exposuit. negavi me scire, sed tamen ab eo petii ut ad te
litteras mitteret quibus maxime ad remanendum commoveri
posses. me secum in Hispaniam ducit; nam nisi ita faceret, 5
ego, prius quam ad urbem accederem, ubicumque esses, ad
te percurrissem et hoc a te praesens contendissem atque
omni vi te retinuissem.
  Etiam atque etiam, Cicero, cogita ne te tuosque omnis 5.1
funditus evertas, ne te sciens prudensque eo demittas unde
exitum vides nullum esse. quod si te aut voces optimatium
commovent aut non nullorum hominum insolentiam et
iactationem ferre non potes, eligas censeo aliquod oppidum 5
vacuum a bello dum haec decernuntur; quae iam erunt
confecta. id si feceris, et ego te sapienter fecisse iudicabo et
Caesarem non offendes.