ex. Ian. 48(?) Romae
|
|
CAELIUS CICERONI S.
|
|
Ergo me potius in Hispania fuisse tum quam Formi<i>s cum
|
8.17.1.1
|
tu profectus es ad Pompeium! quod utinam aut Appius
|
|
Claudius <in hac parte fuisset aut> in ista parte C. Curio,
|
|
cuius amicitia me paulatim in hanc per<di>tam causam
|
|
imposuit! nam mihi sentio bonam mentem iracundia et
|
5
|
amore ablatam. tu [tu] porro, cum ad te proficiscens
|
|
Ariminum noctu venissem, dum mihi pacis mandata das ad
|
|
Caesarem et mirificum civem agis, amici officium neglexisti
|
|
neque mi consuluisti. neque haec dico quod diffidam huic
|
|
causae, sed, crede mihi, perire satius est quam hos videre.
|
10
|
Quod si timor vestrae crudelitatis non esset, eiecti iam
|
2.1
|
pridem hinc essemus. nam hic nunc praeter faeneratores
|
|
paucos nec homo nec ordo quisquam est nisi [est] Pompe-
|
|
ianus. equidem iam effeci ut maxime plebs et, qui antea noster
|
|
fuit, populus vester esset. 'cur hoc?' inquis. immo reliqua
|
5
|
exspectate; vos invitos vincere coegero. †arruntanum me
|
|
Catonem†. vos dormitis nec haec adhuc mihi videmini
|
|
intellegere, qua nos pateamus et qua<m> simus imbecilli.
|
|
atque hoc nullius praemi spe faciam sed, quod apud me
|
|
plurimum solet valere, doloris atque indignitatis causa.
|
10
|
Quid istic facitis? proelium exspectatis, quod firmissimum
|
|
hac? vestras copias non novi; nostri valde depugnare et
|
|
facile algere et esurire consuerunt.
|
|