ex. 47 aut in. 46
CICERO M. VARRONI S.
Ex iis litteris quas Atticus a te missas mihi legit quid ageres 9.1.1.1
et ubi esses cognovi; quando autem te visuri essemus, nihil
sane ex isdem litteris potui suspicari. in spem tamen venio
appropinquare tuum adventum. qui mihi utinam solacio
sit! etsi tot tantisque rebus urgemur ut nullam adlevationem 5
quisquam non stultissimus sperare debeat. sed tamen aut tu
potes me aut ego te fortasse aliqua re iuvare. scito enim me, 2.1
postea quam in urbem venerim, redisse cum veteribus amicis,
id est cum libris nostris, in gratiam. etsi non idcirco eorum
usum dimiseram quod iis suscenserem sed quod eorum me
subpudebat; videbar enim mihi, cum me in res turbulentis- 5
simas infidelissimis sociis demi<si>ssem, praeceptis illorum non
satis paruisse. ignoscunt mihi, revocant in consuetudinem
pristinam teque, quod in ea permanseris, sapientiorem quam
me dicunt fuisse. quam ob rem, quoniam placatis iis utor,
videor sperare debere, si te viderim, et ea quae premant 10
et ea quae impendeant me facile laturum.
  Quam ob rem, sive in Tusculano sive in Cumano, <sive ad
me sive> ad te placebit, sive, quod minime velim, Romae,
dum modo simul simus, perficiam profecto ut id utrique
nostrum commodissimum esse videatur. 15