Quint. 53(?)
|
|
M. CICERO S. D. C. CURIONI
|
|
Nondum erat auditum te ad Italiam adventare cum Sex.
|
2.6.1.1
|
Villium, Milonis mei familiarem, cum his ad te litteris misi.
|
|
sed tamen, cum appropinquare tuus adventus putaretur et
|
|
te iam ex Asia Romam versus profectum esse constaret,
|
|
magnitudo rei fecit ut non vereremur ne nimis cito mitte-
|
5
|
remus, cum has quam primum ad te perferri litteras magno
|
|
opere vellemus.
|
|
Ego, si mea in te essent officia solum, Curio, tanta quanta
|
|
magis a te ipso praedicari quam a me ponderari solent,
|
|
verecundius a te, si quae magna res mihi petenda esset,
|
10
|
contenderem. grave est enim homini pudenti petere aliquid
|
|
magnum ab eo de quo se bene meritum putet, ne id quod
|
|
petat exigere magis quam rogare et in mercedis potius quam
|
|
benefici loco numerare videatur. sed quia tua in me [vel]
|
2.1
|
nota omnibus vel ipsa novitate meorum temporum clarissima
|
|
et maxima beneficia exstiterunt estque animi ingenui, cui
|
|
multum debeas, eidem plurimum velle debere, non dubitavi
|
|
id a te per litteras petere quod mihi omnium esset maximum
|
5
|
maximeque necessarium. neque enim sum veritus ne sustinere
|
|
tua in me vel innumerabilia <officia> non possem, cum
|
|
praesertim confiderem nullam esse gratiam tuam quam non
|
|
vel capere animus meus in accipiendo vel in remunerando
|
|
cumulare atque illustrare posset.
|
10
|
Ego omnia mea studia, omnem operam, curam, industriam,
|
3.1
|
cogitationem, mentem denique omnem in Milonis consulatu
|
|
fixi et locavi statuique in eo me non offici solum fructum sed
|
|
etiam pietatis laudem debere quaerere. neque vero cuiquam
|
|
salutem ac fortunas suas tantae curae fuisse umquam puto
|
5
|
quantae mihi sit honos eius, in quo omnia mea posita esse
|
|
decrevi. huic te unum tanto adiumento esse, si volueris, posse
|
|
intellego ut nihil sit praeterea nobis requirendum. habemus
|
|
haec omnia, bonorum studium conciliatum ex tribunatu
|
|
propter nostram, ut spero te intellegere, causam, vulgi ac
|
10
|
multitudinis propter magnificentiam munerum liberalita-
|
|
temque naturae, iuventutis et gratiosorum in suffragiis studia
|
|
propter ipsius excellentem in eo genere vel gratiam vel
|
|
diligentiam, nostram suffragationem, si minus potentem, at
|
|
probatam tamen et iustam et debitam et propterea fortasse
|
15
|
etiam gratiosam. dux nobis et auctor opus est et eorum
|
4.1
|
ventorum quos proposui moderator quidam et quasi
|
|
gubernator. qui si ex omnibus unus optandus esset, quem
|
|
tecum conferre possemus non haberemus.
|
|
Quam ob rem, si me memorem, si gratum, si bonum virum
|
5
|
vel ex hoc ipso quod tam vehementer de Milone laborem
|
|
existimare potes, si dignum denique tuis beneficiis iudicas,
|
|
hoc a te peto, ut subvenias huic meae sollicitudini et huic
|
|
meae laudi vel, ut verius dicam, prope saluti tuum studium
|
|
dices. de ipso T. Annio tantum tibi polliceor, te maioris
|
10
|
animi, gravitatis, constantiae benevolentiaeque erga te, si
|
|
complecti hominem volueris, habiturum esse neminem. mihi
|
|
vero tantum decoris, tantum dignitatis adiunxeris ut eundem
|
|
te facile agnoscam fuisse in laude mea qui fueris in salute.
|
|
Ego, ni te videre scirem qua mente haec scriberem,
|
5.1
|
quantum offici sustinerem, quanto opere mihi esset in hac
|
|
petitione Milonis omni non modo contentione sed etiam
|
|
dimicatione elaborandum, plura scriberem. nunc tibi omnem
|
|
rem atque causam meque totum commendo atque trado.
|
5
|
unum hoc sic habeto, si a te hanc rem impetraro, me paene
|
|
plus tibi quam ipsi Miloni debiturum. non enim mihi tam
|
|
mea salus cara fuit, in qua praecipue sum ab illo adiutus,
|
|
quam pietas erit in referenda gratia iucunda. eam autem
|
|
unius tuo studio me adsequi posse confido.
|
10
|