ex. Mai. 46
|
|
CICERO VARRONI
|
|
Cenabam apud Seium, cum utrique nostrum redditae sunt
|
9.7.1.1
|
a te litterae. mihi vero iam maturum videtur. nam quod
|
|
ante[a te] calumniatus sum, indicabo malitiam meam:
|
|
volebam prope alicubi esse t<e>, si quid bonae salutis;
|
|
σύν τε δύ’ ἐρχομένω. nunc, quoniam confecta sunt omnia,
|
5
|
dubitandum non est quin equis viris. nam ut audivi de
|
|
L. Caesare filio, mecum ipse 'quid hic mihi faciet patri?'
|
|
itaque non desino apud istos qui nunc dominantur cenitare.
|
|
quid faciam? tempori serviendum est.
|
2.1
|
Sed ridicula missa, praesertim cum sit nihil quod rideamus.
|
|
'Africa terribili tremit horrida terra tumultu.'
|
|
itaque nullum est ἀποπροηγμένον quod non verear. sed quod
|
|
quaeris quando, qua, quo, nihil adhuc scimus. istuc ipsum
|
5
|
de Baiis, non nulli dubitant an per Sardiniam veniat. illud
|
|
enim adhuc praedium suum non inspexit; nec ullum habet
|
|
deterius, sed tamen non contemnit. ego omnino magis
|
|
arbitror per Siciliam, sed iam sciemus; adventat enim
|
|
Dolabella. eum puto magistrum fore.
|
10
|
'πολλοὶ μαθηταὶ κρείσσονες διδασκάλων.'
|
|
sed tamen, si sciam quid tu constitueris, meum consilium
|
|
accommodabo potissimum ad tuum. qua re exspecto tuas
|
|
litteras.
|
|