Mai.(?) 48 in castr. Caes. ante Dyrrachium
DOLABELLA S. D. CICERONI
S. v. g. v. et Tullia nostra recte v. Terentia minus belle 9.9.1.1
habuit, sed certum scio iam convaluisse eam. praeterea
rectissime sunt apud te omnia.
  Etsi nullo tempore in suspicionem tibi debui venire partium
causa potius quam tua tibi suadere ut te aut cum Caesare 5
nobiscumque coniungeres aut certe in otium referres,
praecipue nunc, iam inclinata victoria, ne possum quidem
in ullam aliam incidere opinionem nisi in eam in qua
scilicet tibi suadere videar quod pie tacere non possim. tu
autem, mi Cicero, sic haec accipies ut, sive probabuntur tibi 10
sive non probabuntur, ab optimo certe animo ac deditissimo
tibi et cogitata et scripta esse iudices.
  Animadvertis Cn. Pompeium nec nominis sui nec rerum 2.1
gestarum gloria neque etiam regum ac nationum clientelis,
quas ostentare crebro solebat, esse tutum, et hoc etiam quod
infimo cuique contigit illi non posse contingere, ut honeste
effugere possit, pulso Italia, amissis Hispaniis, capto exercitu 5
veterano, circumvallato nunc denique, quod nescio an nulli
umquam nostro acciderit imperatori. quam ob rem quid aut
ille sperare possit aut <nos timere> tu animadverte pro tua
prudentia; sic enim facillime quod tibi utilissimum erit
consili capies. illud autem <a> te peto, ut, si iam ille evitaverit 10
hoc periculum et se abdiderit in classem, tu tuis rebus
consulas et aliquando tibi potius quam cuivis sis amicus.
satis factum est iam a te vel officio vel familiaritati, satis
factum etiam partibus et ei rei publicae quam tu probabas.
reliquum est, ubi nunc est res publica, ibi simus potius quam, 3.1
dum illam veterem sequamur, simus in nulla.
  Qua re velim, mi iucundissime Cicero, si forte Pompeius
pulsus his quoque locis rursus alias regiones petere cogatur,
ut tu te vel Athenas vel in quamvis quietam recipias civi- 5
tatem. quod si eris facturus, velim mihi scribas, ut ego, si ullo
modo potero, ad te advolem. quaecumque de tua dignitate
ab imperatore erunt impetranda, qua est humanitate Caesar,
facillimum erit ab eo tibi ipsi impetrare, et meas tamen
preces apud eum non minimum auctoritatis habituras puto. 10
  Erit tuae quoque fidei et humanitatis curare ut is tabel-
larius quem ad te misi reverti possit ad me et a te mihi
litteras referat.