paulo post xii Kal. Mai. 45 in Attici Nomentano(?)
CICERO DOLABELLAE S.
Vel meo ipsius interitu mallem litteras meas desiderares 9.11.1.1
quam eo casu quo sum gravissime adflictus; quem ferrem
certe moderatius si te haberem. nam et oratio tua prudens et
amor erga me singularis multum levaret. sed quoniam brevi
tempore, ut opinio nostra est, te sum visurus, ita me adfectum 5
offendes ut multum a te possim iuvari; non quo ita sim
fractus ut aut hominem me esse oblitus sim aut fortunae
succumbendum putem, sed tamen hilaritas illa nostra et
suavitas, quae te praeter ceteros delectabat, erepta mihi
omnis est; firmitatem tamen et constantiam, si modo fuit 10
aliquando in nobis, eandem cognosces quam reliquisti.
  Quod scribis proelia te mea causa sustinere, non tam id 2.1
laboro ut si qui mihi obtrectent a te refutentur quam intellegi
cupio, quod certe intellegitur, me a te amari. quod ut facias
te etiam atque etiam rogo, ignoscasque brevitati litterarum
mearum; nam et celeriter una futuros nos arbitror et 5
nondum satis sum confirmatus ad scribendum.