paulo post xii Kal. Mai. 45 in Attici Nomentano(?)
|
|
CICERO DOLABELLAE S.
|
|
Vel meo ipsius interitu mallem litteras meas desiderares
|
9.11.1.1
|
quam eo casu quo sum gravissime adflictus; quem ferrem
|
|
certe moderatius si te haberem. nam et oratio tua prudens et
|
|
amor erga me singularis multum levaret. sed quoniam brevi
|
|
tempore, ut opinio nostra est, te sum visurus, ita me adfectum
|
5
|
offendes ut multum a te possim iuvari; non quo ita sim
|
|
fractus ut aut hominem me esse oblitus sim aut fortunae
|
|
succumbendum putem, sed tamen hilaritas illa nostra et
|
|
suavitas, quae te praeter ceteros delectabat, erepta mihi
|
|
omnis est; firmitatem tamen et constantiam, si modo fuit
|
10
|
aliquando in nobis, eandem cognosces quam reliquisti.
|
|
Quod scribis proelia te mea causa sustinere, non tam id
|
2.1
|
laboro ut si qui mihi obtrectent a te refutentur quam intellegi
|
|
cupio, quod certe intellegitur, me a te amari. quod ut facias
|
|
te etiam atque etiam rogo, ignoscasque brevitati litterarum
|
|
mearum; nam et celeriter una futuros nos arbitror et
|
5
|
nondum satis sum confirmatus ad scribendum.
|
|